ՔՊ-ական որ պաշտոնյաներն են խաղում Հայաստանի միջազգային վարկանիշի հետ
ՎերլուծականՆոր Հայաստանում բազմաթիվ են եղել դեպքերը, երբ Նիկոլ Փաշինյանի թիմակիցների քայլերը կամ հայտարարությունները հանգեցրել են այս կամ այն երկրի հետ հարաբերությունների լարմանը կամ միջպետական, դիվանագիտական սկանդալի: Առաջին ծիծեռնակը Հայկ Կոնջորյանի ելույթն էր խորհրդարնում, որում վերջինս հարևան Իրանին անվանել էր ավտորիտար պետություն: Այս դեպքում կարելի է ասել միայն հրաշքով հայկական կողմը խուսափեց իրանական կողմի հետ դիվանագիտական սկանդալից: Սակայն, այս դեպքը դաս չդարձավ իմքայլականնների համար և հաջորդ կիքսի հեղինակը Ռուբեն Ռուբինյանն էր, ով ԵԽԽՎ-ում ՌԴ շահերի դեմ նախագծին սխալմամբ քվեարկելուց հետո ստիպված էր մերձեցման երեկոներ կազմակերպել ռուս պատգամավորների հետ, որպեսզի շտկի երկկողմ հարաբերություններում ի հայտ եկած սուր անկյունները:
Պակաս սկանդալային չեն հենց իր՝ Նիկոլ Փաշինյանի քայլերը և հայտարարությունները, մասնավորապես՝ վարչապետի ջանքերով լուրջ լարվածություն է առաջացել ՀՀ-ՌԴ, ՀՀ-Բելառուս հարաբերություններում: Փաշինյանն անգամ հասցրել է «մուննաթ» գալ ԵՄ բարձրաստիճան պաշտոնյաների վրա, քանի որ վերջիններս հանդգնել են չֆինանսավորել իր բարեփոխումները, իսկ այդ «մուննաթին» ստիպված էր պատասխանել անձամբ ՀՀ-ում ԵՄ դեսպանը: ՌԴ հետ հարաբերությունների խաթարման գործում առանձնահատուկ ներդրում ունի վարչապետ Փաշինյանը, նա է հայտարարում, որ Արցախում ռուս խաղաղապահները շրջափակման մեջ են հայտնվել, ապա հերքվում ՌԴ ՊՆ-ի կողմից, նա է հայտարարում, որ Իսկանդերը անարդյունավետ զենք է, ապա հերքվում ՌԴ ՊՆ կողմից, նա է, որ կամայական կերպով է մեկնաբանում Վլադիմիր Պուտինի հետ հեռախոսազրույցը և հայտնվում ծիծաղելի իրավիճակում: Հայաստանը լրջագույն միջազգային սկանդալի կենտրոնում հայտնվեց նաև այն բանից հետո, որ պաշտոնական Երեւանը խեղաթյուրեց Գերմանիայի կանցլեր Անգելլա Մերկելի՝ ԶԼՄ ներկայացուցիչների ներկայությամբ հնչեցրած ելույթի տեքստը՝ խոսքից կտրել-հանելով այն հատվածը, որն առնչվել է Հայաստանում ընթացող դատաիրավական պրոցեսներում Վենետիկի հանձնաժողովի պարտադիր դերին: Համապատասխան հատվածը տեղ չի գտել Հայաստանի վարչապետի պաշտոնական կայքում զետեղված հաղորդագրութվան մէջ այն դեպքում, երբ Մերկել-Փաշինյան հանդիպման տեսագրության գերմանական տարբերակում հստակ ֆիքսվել են կանցլերի՝ Վենետիկի հանձնաժողովի մասին հնչեցրած խոսքերը: Հարթ չեն ընթացել նաև Փաշինյանի և ԱՄՆ դեսպանի հանդիպումները, ասում են՝ տիկին դեսպանն այդ հանդիպումից հեռացել է անգլիական ձևով` առանց հրաժեշտի:
Հայաստանը դառնում է աշխարհի ռազմաարդյունաբերական հսկաների ծիծաղի առարկան, որովհետև Փաշինյանի նախարար Հակոբ Արշակյանը Աբու Դաբիի էքսպոյում ցուցադրում է բուկլետ և ջրի շիշ՝ չհասցնելով ժամանակին Աբու Դաբի տեղափոխել իր կողմից այդքան փիառված ԱԹՍ-րը:
Հայաստանը ներքաշվում է միջազգային սկանդալի մեջ, որովհետև ավիացիոն կոմիտեի նախագահ Տաթևիկ Ռևազյանը չի կարողանում հոդաբաշխ բացատրել, թե ինչպես է ամերիկյան Բոինգը հայտնվել Իրանում, նա դժվար թե կարողա բացատրել նաև, թե ինչ է անելու Հայաստանը, եթե իր բացթողումների արդյունքում հայտնվի ամերիկյան սանկցիաների տակ:
Հայաստանի վարկանիշի հետ խաղ անող հերթական պաշտոնյան էլ արդարադատության նախարար Ռուստամ Բադասյանն է, ով բազմիցս աչք է փակել Վենետիկի հանձնաժողովի հայտնած կարծիքի վրա՝ դրանով իսկ հարվածի տակ դնելով երկրի միջազգային վարկը: Նման պահվածքի արդյունքում՝ միջազգային կառույցները դադարում են Հայաստանին վերաբերվել իբրև լուրջ գործընկերոջ:
Հայաստանի և Վրաստանի միջև միջպետական սկանդալ տեղի ունեցավ՝ կապված Հայաստանի առողջապահության արդեն նախկին նախարար Արսեն Թորոսյանի կողմից արված հայտարարության հետ, որում նախարարը կորոնավիրուսի դեմ պայքարի հայաստանյան փորձը առավել հաջողված էր համարել և ակնարկել, որ վրացական կողմն ունի տվյալների ներկայացման հարցում թափանցիկության խնդիր: Թորոսյանի վրացի գործընկերներն անչափ կտրուկ էին արձագանքել նրա հայտարարությանը, բանը հասել էր նրան, որ Թորոսյանը ստիպված էր եղել դիվանագիտական խողովակներով ներողություն խնդրել վրացական կողմից:
Վերը նշվածն ընդամենը մի քանի օրինակներ են, թե ինչպես է Նիկոլ Փաշինյանի թիմը հաջողացնում ոտքի վրա փչացնել հարաբերությունները բոլոր հնարավոր և անհնարին գործընկեր պետությունների հետ: Եվ սա մեզ փորձում են մատուցել իբրև նոր որակի արտաքին քաղաքականություն: Փաստացի, Փաշինյանը և իր թիմն այդպես էլ չգիտակցեցին իրենց զբաղեցրած պաշտոնների և այդ պաշտոններում արված յուրաքանչյուր հայտարարության գինն ու լրջությունը՝ մնալով փողոցային դիվանագիտության տակ…