Նիկոլ Փաշինյանի երեք հենարանները

Նոյեմբերի 9-ի կապիտուլյացիոն խայտառակ ակտի ստորագրումից հետո Նիկոլ Փաշինյանը լծվել է իշխանությունը ամեն գնով պահպանելուն: Արդեն իսկ պարզ է, որ վարչապետի հրաժարականն է պահանջում երկրի ռազմական, հոգևոր, մշակութային և քաղաքական էլիտան, սակայն, հարկ է նաև վերլուծել, թե որոնք են այս փուլում Նիկոլ Փաշինյանի հենարանները, որոնց շնորհիվ նրան մինչ այս պահը հաջողվում է պահպանել իշխանությունը:

Առաջին հենարանը, անշուշտ, ուժայիններն են՝ ոստիկանությունը, ԱԱԾ-ն և դատախազությունը, որոնք շարունակում են կատարել Փաշինյանի հրահանգները, չնայած այն հանգամանքին, որ ուժային համակարգի նախկին և ներկա մի շարք բարձրաստիճան սպաներ հանդես են եկել Փաշինյանի հրաժարականի կոչով: Մամուլում շատ են պնդումները, որ Փաշինյանը ուժայիններին իր կողքին է պահում գումարով և շանտաժով: Դժվար է միանշանակորեն պնդել՝ այդպես է դա, թե ոչ, սակայն, հաշվի առնելով այս իշխանությունների դիմագիծը, կասկած չկա, որ ուժային համակարգի վրա ահռելի մեծ ճնշում է գործադրվում՝ ապօրինի հրամաններից չթռչելու համար:

Փաշինյանի երկրորդ հենարանը վարչական ռեսուրսն է: Երեկվանից համացանցը ողողված է ՔՊ-ական պաշտոնյաների՝ մարզպետների, քաղաքապետերի ձայնագրություններով, որոնցում վերջիններս ստիպողաբար մարդ են հավաքում այսօրվա երթի և հանրահավաքի համար, գյուղապետերի վրա թիվ են դնում, սպառնում, ահաբեկում, խոստանում բարեկամներին՝ օրինակ միլպետ նշանակել և ալն: 2018 -ին հասարակության մեծ մասը դուրս եկավ փողով աջակցելով հեղափոխությանը՝ ընդդեմ հենց նման երևույթների՝ կաշառակերության, ահաբեկումների, վարչական լծակների կիրառման, ընտրական կեղծիքների, լցոնումների: Ստացվում է, որ հեղափոխությունից երեք տարի անց իշխանությունները կիրառում են այն նույն մեթոդները, որոնց կիրառելու մեջ տասնյակ տարիներ շարունակ մեղադրվել են նախկին իշխանությունները: Այսօր էլ երթերի և ցույցերի ավտոբուսներով քաղաքացիներ են տանում, իսկ սա նշանակում է մեկ բան՝ Նիկոլ Փաշինյանը այլևս չունի հանրային աջակցության այն աստիճանը, որը նրան թույլ կտար առանց վարչական լծակներ գործադրելու հրապարակում պատկառելի թվով մարդ հավաքել:

Նիկոլ Փաշինյանի երրորդ հենարանը՝ Թուրքիան է, թուրքական կապիտալը և լոբբին: ԳՇ հայտարարությունից հետո Թուրքիան բացահայտ է մտել խաղի մեջ և չի էլ թաքցնում, որ Փաշինյանի հավանական հեռանալը դեմ է թուրքական շահերին, այդ իսկ պատճառով Թուրքիան լծվել է Փաշինյանին աջակցություն ցուցաբերելուն: Այս պահին դա արվում է տեղեկատվական դաշտում՝ թուրքական ԶԼՄ-ները մեկը մյուսի հետևից տեղեկատվական գրոհներ են իրականացնում ընդդեմ հայկական բանակի և ընդդիմության՝ պաշտպանելով Նիկոլ Փաշինյանին և վերջինիս քայլերը: Մամուլում տեղեկություններ են տարածվել, որ Փաշինյանի երթը լուսաբանելու համար Հայաստան են ժամանելու թուրք լրագրողներ և սա հասկանալի է, քանի որ Փաշինյանը խնդիր ունի նաև մեդիա աջակցության հետ և այս հարցում էլ նրան օգնության են շտապում թուրքական ԶԼՄ-ը: Հայաստանում է նաև թուրք լոբբիստ Սամսոն Օզարարարատը, ով հանդիպել է  ՔՊ-ական  Հովհաննես Իգիթյանի հետ: Օզարարատը Թուրքիայի իշխանությունների մերձավոր շրջապատից է, հենց նա է ժամանակին կազմակերպել Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հանդիպումը թուրքական Գորշ Գայլեր կազմակերպության հիմնադրամի հետ, այսօր էլ, ինչպես տեսնում ենք, օգնության ձեռք է մեկնում Տեր-Պետրոսյանի աշակերտ Փաշինյանին:

Ահա այն երեք հիմնական հենարանները, որոնց միջոցով Նիկոլ Փաշինյանը իշխանության համար կենաց մահու կռիվ է մղում: Որքան էլ որ զավեշտալի չթվա, սակայն, պետք է փաստենք,որ ընդամենը երեք տարվա մեջ Նիկոլ Փաշինյանը հաջողացրեց ժողվարչապետից վերածվել ուժայինների յոթ պատով սեփական ժողովրդից պաշտպանվող, վարչական ռեսուրսներով հրապարակ լցնող և թուրքական կապիտալի և լոբբինգի հույսին մնացած պետության ղեկավարի...

Այս թեմայով Ցանկացած ճգնաժամ գիտելիքի պակասից է, մեր բոլոր պրոբլեմների լուծման բանալին կրթությունն է. Նիկոլ Փաշինյան «Ես ներում չունեմ իմ որդու կյանքը խլողների ու այդ խլողների հետ թամաշա անողների համար»․ զոհվածի մայր Ամեն անգամ, երբ թվում է՝ ցինիզմը, այնուամենայնիվ, սահմաններ ունի, Փաշինյանը հակառակն է ապացուցում. Սուրեն Սուրենյանց Ինչու Փաշինյանը արհամարհեց Բայդենի «հրաժեշտի» ընդունելությունը․ Սուրեն Սարգսյան Փաշինյանի և Ալիևի հնարավոր հանդիպման հարցը կախված է բացառապես նրանցից․ Լավրով