Թիմեր և թևեր. ինչ պատկեր է ՔՊ Շիրակի «ներքին խոհանոցում»
ՎերլուծականՀետընտրական Շիրակում կրքերը չեն հանդարտվում, նորանշանակ մարզպետ Նազելի Բաղդասարյանին դեռևս չի հաջողվում իր ձեռքը վերցնել իշխանության բոլոր առանցքային լծակները։ Արդյունքում` ՔՊ-ականների միջև նոր բախում է հասունանում և նորից` հանուն իշխանության։
Գյումրիում կայացած ՏԻՄ ընտրություններից հետո պարզ դարձավ, որ գործող մարզպետ և Գյումրիում ՔՊ-ի նախընտրական ցանկը գլխավորող Հովհաննես Հարությունյանը պաշտոնից հեռացվելու է։ Այդպիսի պահանջ էր ներկայացվել հենց Շիրակի մարզի ՔՊ տարածքային կառույցը։ Ուշագրավն այն է, որ ընտրություններից առաջ ձևավորված «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության՝ Գյումրու տարածքային խորհրդի կազմը և արդեն այստեղ ակնհայտ էր ներթիմային բախումը: Գյումրու տարածքային խորհուրդը բաղկացած է 9 անդամից: Նախագահը իշխող թիմի՝ Շիրակի մարզի կադրային հարցերի կնքահայրն է՝ այժմ արդեն արտակարգ իրավիճակների նախկին փոխնախարար Կարեն Սարուխանյանը, քարտուղարը՝ Ազգային ժողովի ՔՊ-ական պատգամավոր Էմմա Պալյանը, ով նախորդ խորհրդարանում, երբ Կարեն Սարուխանյանը պատգամավոր էր, նրա օգնականն էր, այն օգնականը, ով, օրինակ, սեփական կրեատիվ մտքերի բացակայությունը լրացնում էր, ասենք, Արմեն Աշոտյանի տեքստերը copy-paste անելով ու իր ղեկավարի էջում տեղադրելով: Հետաքրքիր է, որ ՔՊ-ի Գյումրու տարածքային խորհրդի ընտրություններին մասնակցել է նաև Շիրակի այն ժամանակվա մարզպետ Հովհաննես Հարությունյանը: Վերջինս, սակայն, չի ընտրվել խորհրդի նախագահ, ավելին, ըստ մամուլի տեղեկությունների, ստացել է մեկ ձայն՝ հավանաբար հենց իր ձայնը։ Խորհրդի կազմը, ըստ էության, համալրված է բացառապես Կարեն Սարուխանյանի մտերիմներով:
Ճիշտ է` Սարուխանյանը զիջեց դիրքերը հարազատ Ամասիայում ՔՊ-ի պարտությունից հետո, զրկվեց փոխնախարարի պաշտոնից, սակայն մարզում դեռևս չի հանձնվել: Ամասիայում էլ իր հերթին լարված իրավիճակը պահպանվում է, ՔՊ-ականներն այստեղ նոր գործընթաց են սկսել ընտրված համայնքապետի դեմ։ Այսպիսով, Կարեն Սարուխանյանին պայքարից դուրս համարելն առնվազն սխալ կլինի։
Դիրքային պայքարում չի նահանջում նաև պաշտոնից ազատված Հովհաննես Հարությունյանը։ Ինչպես գիտենք, Գյումրիում քաղաքապետի տեղակալի պաշտոնին հավակնում էր ՔՊ-ի ցուցակի երրորդ համարը՝ Գյումրու «Ինֆեկցիոն» հիվանդանոցի տնօրեն Աստղիկ Բեյբությանը։ Այս հարցում շահագրգիռ էր անձամբ Հարությունյանը, սակայն, ինչպես գիտենք, հաջողության չհասավ։ Մամուլը գրել էր, որ այժմ էլ Բեյբությանին փորձում են առողջապահական հաստատության ղեկավար նշանակել, քանի որ «Ինֆեկցիոն» հիվանդանոցը լուծարվել և միացել է «Գյումրու» ԲԿ-ին, և տնօրենի պաշտոնից Բեյբությանը վերածվել է համակարգողի։ ԲԿ-ն յուրայիններով կոմպլեկտավորելը նույնպես պայքար է ազդեցության լծակների համար: Բացի այդ, մարզպետարանում դեռևս քիչ չեն, այսպես կոչված, Հովհաննիսյանի կադրերը, քանի որ Նազելի Բաղդասարյանը հապաղում է կադրային «չիստկա» կազմակերպելու հարցում:
Ակնհայտ է, որ Շիրակի մարզում լավագույն կերպով է դրսևորվում այն ներթիմային պայքարը և բախումը, որն առկա է ՔՊ-ում` տարբեր կալիբրի նախկին և ներկա պաշտոնյաների միջև: Սա ապացուցում է, որ Նիկոլ Փաշինյանի կողմից այդքան գովերգած ներթիմային կոնսենսուսը և թևերի բացակայությունը ՔՊ-ում ընդամենը միֆ է, իսկ ՔՊ-ականների գլխավոր մոտիվացիան և նպատակը՝ ամեն գնով իշխանական լծակներին ձեռք գցելն է: