Ուր են և ինչու են լռում Հայաստանի խոշոր գործարարներն ու պաշտոնյաները. մաս 5. Վարդան Այվազյան
ՎերլուծականԼՈւՐԵՐ.com-ը շարունակում է անդրադառնալ այն պաշտոնյաներին և գործարարներին, ովքեր երկար տարի զբաղեցրել են պետական կարևորագույն պաշտոններ, հարստություն և բիզնես են դիզել՝ Հայաստանի և Արցախի անունը հոլովելով, իսկ այսօր, երբ Արցախում տեղի է ունենում անթաքույց ցեղասպանություն, լռում են և նախընտրում են մնալ ստվերում:
Դիցուք՝ Վարդան Այվազյանը երկար տարիներ եղել է ԱԺ պատգամավոր, բնապահպանության նախարար: Սակայն, պաշտոնյա լինելով հանդերձ, նա այս տարիների ընթացքում փաստացի հարստացել է հայաստանյան հանքերից ստացված եկամուտների հաշվին: Նրա որդու ղեկավարած Սուրարտ ՍՊԸ-ն հանքերի շահագործման լիցենզիաներ էր ստացել Լոռու, Սյունիքի, Կոտայքի և Արարատի մարզերում: Այվազյանը առանձնահատուկ սեր ուներ հատկապես ոսկու, պղնձի, մոլիբդենի եւ երկաթի հանքավայրերի նկատմամբ:
Ժամանակին Վարդան Այվազյանը հայտարարում էր, որ դատապարտում է ցանկացած տիպի բռնություն հայի նկատմամբ: Հայ-թուրքական արձանագրությունները հետ կանչելուց հետո Այվազյանը հպարտորեն հայտարարում էր, որ հայաստանյան իշխանությունները ընդառաջ չգնացին և մնացին հավատարիմ քաղաքական կուրսին, չհրաժարվեցին Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման արշավից:
Երկու տարի առաջ, պատերազմից հետո Վարդան Այվազյանը Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականը պահանջող ցուցարարների շարքում էր և հայտարարում էր, որ տարածքների կորուստը շարունակվում է և այդ պրոցեսը պետք է կանգնեցվի։
Այնուհետև նա հայտարարում էր, որ մենք գնում ենք դեպի անդունդ։
Իսկ ի՞նչ է փոխվել այսօր, միթե՞ այսօր անդունդն ավելի մոտ չէ, քան երկու տարի առաջ: Բայց արի ու տես, որ տասնյակ տարիներ շարունակ ՀՀ ընդերքի հաշվին հարստացած նախկին պատգամավորն ու նախարարը անցել է ընդհատակ և զլանում է անգամ քաղաքացիական դիրքորոշում արտահայտել՝ Արցախում ստեղծված աղետալի իրավիճակի վերաբերյալ: Իհարկե, նրա գլուխն էլ է խառը և ինչպես ասում են՝ Արցախի ժամանակը չունի: Հիշեցնենք, որ 2020-ին Վարդան Այվազյանին կարճ ժամանակով ազատությունից զրկել էին այն պատճառով, թե իբր վերջինս կազմակերպել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի զանգվածային բողոքի ակցիան եւ կազմակերպել է իշխանության յուրացումը: Այնուհետև վերջինս ազատ է արձակվել, սակայն դրանից հետո կորել է հասարակական-քաղաքական դաշտի ռադարներից: