Ուր են և ինչու են լռում Հայաստանի խոշոր գործարարներն ու պաշտոնյաները. Վահագն Արսենյան
ՎերլուծականԼՈւՐԵՐ.com-ը շարունակում է անդրադառնալ այն պաշտոնյաներին և գործարարներին, ովքեր երկար տարի զբաղեցրել են պետական և ռազմական պաշտոններ, Արցախի և Հայաստանի անունը հոլովելով բիզնես են դիզել, իսկ այսօր, երբ Արցախը գրեթե կորսված է, իսկ Հայաստանը գտնվում է լրջագույն վտանգների առջև, նրանք նախընտրում են լռել, ասես ոչինչ էլ տեղի չի ունեցել
Այսօր կանդրադառնանք Ջերմուկ համայնքի ղեկավար Վահագն Արսենյանին: Ահա նրա կենսագրությունից որոշ ուշագրավ դրվագներ․ 2012-2015թթ. աշխատել է «Ջերմուկ Գրուպ» փակ բաժնետիրական ընկերությունում (ՓԲԸ)՝ որպես հանքային և աղբյուրի ջրերի արտադրության պետ: 2013-2015թթ.-ին «Էկո-Ֆարմ» ՍՊԸ–ում՝ որպես գործադիր տնօրեն: 2015-2021թթ. աշխատել է «Ջերմուկ Գրուպ» ՓԲԸ-ում՝ որպես գործադիր տնօրեն: 2021թ. հոկտեմբերի 12-ին ՀՀ վարչապետի որոշմամբ նշանակվել է Հայաստանի Հանրապետության Վայոց ձորի մարզի Ջերմուկ համայնքի ղեկավարի պաշտոնակատար: 2021 թվականի դեկտեմբերի 5ին համամասնական ընտրակարգով ընտրվել է Ջերմուկ համայնքի ղեկավարի պաշտոնում, դեկտեմբերի 17-ին ստանձնել Ջերմուկ համայնքի ղեկավարի լիազորությունները։
Վահագն Արսենյանի հայրը՝ Աշոտ Արսենյանը, ինչպես գիտենք, ժամանակին կարկառուն ՀՀԿ-ական էր, սակայն հեղափոխությունից հետո լքեց այդ կուսակցությունը, անգամ արտոնություններ էր ստանում Փաշինյանի կառավարությունից: Իր հերթին, «Ջերմուկ Գրուպ»–ը ժամանակին շատ ավելի հակված էր բարեգործությամբ զբաղվելուն: Օրինակ՝ մայրաքաղաքի գրեթե բոլոր բուժական մանկական հաստատություններում շոուներ էին կազմակերպվում երեխաների համար, նաև նվերներ էին բաժանվում: Այլ օրինակ՝ 2015-ին Հանրապետության առաջատար նյարդաբանները, ռևմատոլոգները, գինեկոլոգները և ներզատաբանները «Արմենիա» առողջարան – հյուրանոցում կլոր սեղանի շուրջ հավաքվել էին քննարկելու քրոնիկական հիվանդությունների բուժման խնդիրները: Կազմակերպիչը և ֆինանսավորողը կրկին Արսենյանի ընկերությունն էր:
Սակայն այսօր, երբ Արցախից ունենք շուրջ 120 հազար բռնի տեղահանված քաղաքացի, երբ վերջիններս ունեն օգնության կարիք, «Ջերմուկ Գրուպ»–ը չի շտապում լայնածավալ բարեգործական միջոցառումներով հանդես գալ: Դրանց մասին առնվազն որևէ հրապարակային հայտարարություններ չենք տեսել և չենք լսել: Մինչդեռ ով, եթե ոչ Ջերմուկի համայնքապետը, պետք է տեղյակ լիներ, թե ինչ կարիքներ ունեն իրենց տները լքած արցախցիները, ի վերջո նրանց մի ստվար մասը տեղափոխվել էր հենց Ջերմուկ: Բացի այդ, ադրբեջանական վերջին ագրեսիայից հետո Ջերմուկը գտնվում է թշնամու անմիջական թիրախում և էլ ավելի տարակուսելի է դառնում Արսենյանների՝ թե՛ նախկին պատգամավոր հոր, թե՛ ներկայիս համայնքապետ որդու քար լռությունը և առնվազն քաղաքացիական գնահատական չհնչեցնելը: