Փաշինյանի ռևերանսն Արևմուտքին և Մոսկվային ուղղված «կսմիթը»

Երեկ երեկոյան՝ կապիտուլյացիոն ակտի ստորագրման 1-ամյակի կապակցությամբ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հարցազրույց է տվել Պետրոս Ղազարյանին: Փաշինյանը շոշափել է մի շարք հարցեր, որոնց և կանդրադառնանք ստորև:

Առաջին հերթին պետք է նշել, որ պատերազմի ավարտից մեկ տարի անց էլ Փաշինյանը փորձեր է կատարում 44-օրյա պատերազմում պարտության մեղքը բարդել բանակի վրա: Փաշինյանի արձանագրումը, որ Հայաստանը տապալել է բանակաշինության գործընթացը և այն, որ 44-օրյա պատերազմում պարտության պատճառները քննող հանձնաժողովը նաև այդ հանգամանքը պետք է ուսումնասիրի, խոսում են հենց զինված ուժերի վրա պարտության բեռը գցելու Փաշինյանի ցանկության մասին:

Մյուս ուշագրավ մեսիջը վերաբերվում էր ռուսական կողմին: Բանն այն է, որ Նիկոլ Փաշինյանը տողատակով՝ 2020-ի նոյեմբերի 9-ից հետո Արցախում ունեցած տարածքային և մարդկային կորուստները, ըստ էության, բարդեց ռուսական կողմի վրա` այդ նույն տողատակով դժգոհություն արտահայտելով խաղաղապահ առաքելության աշխատանքից: Հայտարարելով, որ նոյեմբերի 9-ից հետո հայկական կողմը ունի գերիներ և կորուստներ` Փաշինյանը դրանով իսկ ակնարկում է, որ խաղաղապահ առաքելությունն իր տեղում չէ: Իհարկե, Փաշինյանը չի նշում, թե ինչ է արել և անում հայկական կողմը այդ միջադեպերը կանխելու, քննելու, գերիներին վերադարձնելու համար:

Կսմիթ ուղղելով ռուսական կողմին` Փաշինյանը միևնույն ժամանակ հավատարիմ մնալով իրեն՝ ռևերանս է անում Արևմուտքին, այս դեպքում՝ ԱՄՆ-ին: Դիցուք՝ վարչապետը հայտարարում է, որ ՌԴ և Իրանի կողմից առաջ քաշված 3+3 ֆորմատը կրկնում է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ձևաչափը, հետևաբար անիմաստ է դառնում: Հիշեցնենք, որ նմանատիպ գնահատական կապված ՌԴ առաջարկի հետ հնչեցրել էր պաշտոնական Վաշինգտոնը և Փաշինյանը, ըստ էության, տվյալ դեպքում բռնում է Արևմուտքի կողմը:

Հարկ է նշել, նաև որ վարչապետի հարցազրույցի անոնսից հետո, որտեղ վերջինս հայտարարում էր, որ Մոսկվայում եռակողմ հայտարարություն չի սպասվում, Կրեմլից պաշտոնապես հաստատեցին հանդիպման մասին լուրերը: Կարելի է ենթադրել, որ Մոսկվան ակնհայտ կերպով ցույց է տալիս տվյալ հանդիպման մեջ իր քաղաքական շահագրգռվածությունը, ինչը չես ասի Նիկոլ Փաշինյանի մասին, ով շարունակում է խուսանավել և մանեվրել: Եթե Փաշինյանին՝ իր քաղաքական ապագայի տեսանկյունից ձեռնտու լիներ տվյալ հանդիպումը, ապա դժվար թե շաբաթներ առաջ սպասվող ստորագրվելիք փաստաթղթի մասին տեղեկատվության սլիվ կազմակերպվեր, և դժվար Փաշինյանը այդքան բացահայտ հերքեր Կրեմլին:

Անչափ կարևոր է նաև ոչ միայն այն, թե ինչի մասին է խոսել Փաշինյանը, այլ այն, ինչի մասին այդպես էլ չխոսվեց: Մասնավորապես, ողջ հարցազրույցի ընթացքում որևէ կերպ անդրադարձ չկատարվեց Արցախի կարգավիճակի հարցին, իսկ սա նշանակում է, որ Հայաստանի համար այդ հարցը դադարել է օրակարգային լինել:

Ընդհանուր առմամբ, Փաշինյանի երեկվա հայտարարությունը պետք է դիտարկել քաղաքական առևտրի համատեքսում: Մի կողմից Փաշինյանը սիրաշահում է Արևմուտքին, մյուս կողմից՝ ակնարկում ռուսական կողմին, որ իրեն պետք է աջակցել, եթե Մոսկվան ցանկանում է իր տարածաշրջանային պլանները ավարտին հասցնել:

Այս թեմայով Ուկրաինան կհաղթի այս պատերազմում․ Բայդեն Փաշինյանի և Ալիևի հնարավոր հանդիպման հարցը կախված է բացառապես նրանցից․ Լավրով Եկել է հրադադարի ժամանակը. Բայդենը կոչ է արել դադարեցնել ռազմական գործողություններն Իսրայելի և Լիբանանի սահմանին Ցավալի է, որ խորանի առջևից հետևում է Ամենայն Հայոց դավաճանը՝ մարդ, ում «ջանքերով» պղծվել են տասնյակ ու տասնյակ օծյալ խորաններ. Ռուբեն Մելիքյան Թղթի կտորի վրա Ալիևի ստորագրության համար Փաշինյանը պատրաստ է միջանցք տալ. Արթուր Խաչատրյան