Վերլուծաբանները հայտնել են՝ երբ կարող է մեկնարկել Երրորդ համաշխարհային պատերազմը
ԱշխարհԵթե Ռուսաստանը ռազմական պարտություն չկրի Ուկրաինայում և չսկսի ներքաղաքական տրանսֆորմացիա, ապա 6-10 տարվա ընթացքում նա լիովին կվերականգնվի Ուկրաինայում կրած կորուստներից։ Ավելին, հաշվի առնելով Ռուսաստանում տեղի ունեցող գործընթացները, նա այնուհետև ի վիճակի է մեծացնել իր ռազմական ներուժն այն մակարդակի, որը թույլ կտա լայնամասշտաբ պատերազմ սկսել ՆԱՏՕ-ի դեմ։
Այսպիսին է German Society for Foreign Policy հեղինակավոր վերլուծական կենտրոնի կանխատեսումը։ Մոդելավորումը հիմնված է հիպոթետիկ ելակետի վրա, որտեղ ուկրաինական պատերազմի թեժ փուլն ավարտվել է կա՛մ Ուկրաինայի պարտությամբ, կա՛մ անցումով դեպի սառեցված հակամարտություն:
Վերլուծաբանները նշում են, որ եթե Ռուսաստանը չպարտվի մարտի դաշտում, և քաղաքական ռեժիմը չփոխվի, Կրեմլը պետական բոլոր ռեսուրսներն ուղղելու է բանակն արագ վերականգնելու և նրա ներուժը մեծացնելու համար։
Հետազոտողները նշում են, որ զգալի կորուստներ են կրել միայն ցամաքային ուժերը, որոնք համեմատաբար հեշտ է վերականգնել՝ ռազմական կորուստների նկատմամբ ռուսական հասարակության անզգայունության պատճառով։ Ելնելով այն հաշվարկից, որ Ռուսաստանը ի վիճակի է համալրել բանակը տարեկան 280 հազար նորակոչիկներով, 10 տարում Կրեմլը միանգամայն ունակ է 2,8 միլիոն մարդու «զենքի տակ» դնել։ Իսկ բանակը կունենա իրական մարտական փորձ ունեցող բազմաթիվ վետերաններ։
Փորձագետները կարծում են, որ Ռուսաստանն ի վիճակի է ապահովել այդ բանակին անհրաժեշտ ամեն ինչով, քանի որ ռուսները ներմուծում են բարդ կրիտիկական տեխնոլոգիաներ նույնիսկ չնայած պատժամիջոցներին, և իրենք կարողանում են արտադրել պարզունակ իրեր, որոնք անհրաժեշտ են մեծ քանակությամբ։ Հենց հիմա Ռուսաստանում մեծ թափ է հավաքում տնտեսության անցումը պատերազմական հիմքերի։ Այս ամենը տեղի է ունենալու ռազմական քարոզչության ու ռեպրեսիաների ուժեղացման ֆոնին։ Այսինքն՝ չեն լինի ներքին գործոններ, որոնք կարող են կասեցնել ռազմականացումը։
Վերլուծաբանները նշում են, որ ՆԱՏՕ-ն պետք է առնվազն մեկ տարի առաջ լինի Ռուսաստանից սեփական պաշտպանության նախապատրաստման հարցում։ Հակառակ դեպքում Կրեմլը կարող է գայթակղվել դաշինքի իրական կամ ընկալվող թուլություններից:
«Ռուսաստանը սահմանում է ժամկետը երկարաժամկետ մոտիվացիայի և աճող ռազմական հնարավորությունների համակցության շնորհիվ: Ռուսական հնարավոր հարձակման պատուհանը բացվում է այն ժամանակ, երբ Ռուսաստանի մոտ տպավորություն է ստեղծվում, որ հարձակումը, օրինակ Բալթյան երկրներում, կարող է հաջող լինել», - ասվում է զեկույցում: