Մարդու տնօրինած ռեսուրսը խիստ սահմանափակ է․ Արմինե Օհանյան

«Հրապարակ» թերթի գլխավոր խմբագիր Արմինե Օհանյանը գրում է.

«Մարդու տնօրինած ռեսուրսը խիստ սահմանափակ է՝ օրը բոլորիս համար կազմված է 24 ժամից, ուղեղի ընկալման եւ տեղավորած ինֆորմացիայի ծավալն էլ է սահմանափակ։ Ընդ որում՝ ոմանց մոտ շատ սահմանափակ, մյուսների մոտ՝ քիչ։ Բացի այդ, ուզես- չուզես, պետք է կենցաղային հարցերին՝ քնել, լողանալ, սափրվել, սնունդ ընդունել․․․նույնպես ժամանակ հատկացնես։ Կա նաեւ մտավոր աշխատանքից հոգնելու գործոնը։ Վերջապես՝ ընտանիքի անդամներ, մերձավորներ՝ նույնպես որոշակի ժամանակ են խլում։ Այսինքն՝ աշխատանքային մաքուր ժամանակը կարող է լինել առավելագույնը 10-12, քարը տրաքի՝ 14 ժամ։ Հիմա պատկերացրեք՝ եթե կոնկրետ մարդը՝ երկրի ղեկավարը, այդ թանկ ժամանակի մի մասը ծախսում է հեծանիվ վարելու, տեսահոլովակներ նկարելու, ստատուսներ գրելու, հետո ֆեյսբուքյան քոմենթները եւ իր մասին գրածները կարդալու, թիմակիցների հեռախոսները փորփրելու․․․ վրա։ Շաբաթը մի քանի կուսակցական երկարուձիգ ժողով է անում, երբեմն անպտուղ այցեր՝ արտերկիր, կամ մարզեր։ Թիմակիցներին է երբեմն-երբեմն ընդունում, լսում նրանց բամբասանքները, խնդրանքները։ Ուժայիններին է հաճախ ընդունում՝ լսում, թե ինչ կոմպրոմատներ են հավաքել սրա-նրա վրա (հպարտանում էր, չէ՞, որ անգամ իրավապահներն իր չափ ինֆորմացիա չունեն, հաստատ խոսքը մարդկանց անձնական, ներկուսակցական կյանքին, շփումներին էր վերաբերում)։ Հիմա եկեք հաշվենք, թե «տակն» ինչ է մնում՝ երկրի խնդիրներով զբաղվելու, աշխատելու համար, որովհետեւ վերը թվարկվածն աշխատանք չէ։ Անգամ աշխատանք չեն այն ձեւական խորհրդակցությունները, որ ոլորտային կառույցների հետ երբեմն անցկացնում է՝ փիառի համար։ Եւ բոլոր ելույթներում հնչող մակերեսային դասախոսություններն ու պոպուլիզմն էլ խոսում են աշխատելու, իրական խնդիրները ընկալելու անընդունակության, երկրի կառավարումը դատարկ ճառեր ասելու հետ շփոթելու մասին»։