ՀԱՊԿ կազմակերպություն որպես այդպիսին գոյություն չունի. Ռուբեն Մեհրաբյան
Տարածաշրջան
Փաստորեն, գալիս է ժամանակը երբ պետք է կողմորոշվել. եթե պատերազմ ես վարում, ապա պետք է ամեն ինչը տանել պատերազմի տրամաբանությամբ, եթե բանակցում ես, ապա պետք է մի կողմ դնես պատերազի տրամաբանությունը և զբաղվես բանակցային գործընթացով: Այս մասին Լուրեր.com-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը` մեկնաբանելով ԵԱՀԿ գործող նախագահ Էեմոն Գիլմորի երեկվա հայտարարությունը:
Հիշեցնենք, որ Գիլմորը երեկ Հայաստանի արտգործնախարարի հետ համատեղ ասուլիսի ժամանակ ասել էր, որ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կողմերը պետք է շփման գծից հեռացնեն դիպուկահարներին եւ համաձայնության գան այդ գծում տեղի ունեցող միջադեպերի հետաքննման մեխանիզմի հարցում: Նա նաև նշել էր, որ Լեռնային Ղարաբաղի համակարտության ռազմական որեւէ լուծում չի լինելու:
«Միջազգային հանրությունը ևս մեկ անգամ մատնանշեց Ադրբեջանին, որ պատերազմը տարբերակ չէ, դա անընդունելի է և այդ տրամաբանությունից ձերբազատվելու ուղիղ ճանապարհ ցույց տվեց: Ամենակարևորն այն եմ համարում, որ ԵԱՀԿ գործող նախագահը Բաքվում ասելու է նույն բանը, ինչ Երևանում: Այն արատավոր պրակտիկան, երբ գալիս էին Երևան, ասում Երևանին հաճելի բաներ, իսկ Բաքվում` Բաքվին հաճելի բաներ, և վերջնարդյունքում այդ այցելությունները տուրսիտական այցելություններից ոչնչով չէին տարբերվում, այլևս չկա»,- ընդգծեց քաղաքագետը:
Մեր հարցին, թե ինչո՞վ է պայմանավորված ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի չեզոքությունն այս հարցում, Մեհրաբյանը պատասխանեց, որ ԵԱՀԿ-ն պատշաճ մեխանիզմներ ունի տարածաշրջանային անվտանգությունը ապահովելու համար, և այդ է պատճառը, որ գործը չի հասնում ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհուրդ: «Ի վերջո, դեռ չենք կարող ասել, որ ԵԱՀԿ-ն իր գործառութները չի կատարում»,- նշեց քաղաքագետը: Անդրադառնալով ՀԱՊԿ-ին` Ռուբեն Մեհրաբյանը կարծիք հայտնեց, որ սա ևս մեկ անգամ ցույց է տալիս, որ ՀԱՊԿ կազմակերպություն որպես այդպիսին գոյություն չունի:
«Այն գոյություն ունի միմիայն Ռուսաստանի իշխանությունների կայսերապաշտական իլյուզիաները սպասարկելու համար: Կարող ենք փաստել, որ հայ-ադրբեջանական սահմանի միջադեպերը ցույց տվեցին, որ Ռուսաստանի դաշնակից լինելը, ՀԱՊԿ անդամ լինել-չլինելը որևէ բանով միմյանցից չեն տարբերվում»,- եզրափակեց քաղաքագետը:


















































Ամենադիտված
Իմ դարի չափ տխրությունն Անին վերցրեց իր փխրուն ուսերին ու տարավ․ Նազենի Հովհաննիսյան