Պետությո՛ւն, ո՞ւր ես
Վերլուծական
Համաձայնե՛ք, ժողովո՛ւրդ ջան, որ երբեմն շատ մեծ ջանքեր են պահանջվում, որ մարդն իրեն ինչ-որ կերպ զսպի ու վերջնականապես չհիասթափվի էս երկրից, չատի ինքն իրեն միայն այն բանի համար, որ ծնվել ու մեծացել է այստեղ: Բայց չեն թողնում, էլի՛, հո զոռով չի՞, մարդն իրա աջը քաշած ապրի, անպայման «բզբզում են», որ մարդն էլ, չդիմանալով այն վիճակին, որում նրան դնում են որոշ անբարեհույս տարրեր, վերցնի ու…
Խնդրեմ. լրատվամիջոցներից մեկի հաղորդմամբ՝ Գեղարքունիքի մարզի Վերին Գետաշեն գյուղի հանրապետական գյուղապետ Ռուբիկ Ղուկասյանը և վերջինիս եղբայրները, ովքեր տարբեր պաշտոններ են զբաղեցնում համայնքում, պարզվում է՝ լուրջ խնդիրներ են ստեղծում 2013 թվականին զորամասերից մեկում ծառայակցի կողմից սպանված Լյուքս Ստեփանյանի ընտանիքի համար, որն ապրում է ծայրահեղ ծանր սոցիալական պայմաններում։ Բանը հասել է այն աստիճանի, որ Ղուկասյանն ամեն տարի գրպանում է Հաղթանակի օրը ընտանիքին տրամադրվող դրամական օգնության զգալի մասը։ Իսկ գյուղապետի եղբայրն էլ հրաժարվում է Լյուքս Ստեփանյանի հիվանդ և հաշմանդամ մորը տրամադրել նրան հասանելիք անվճար դեղորայքը՝ չներկայացնելով որևէ հիմնավոր պատճառաբանություն, և նույն դեղորայքը վաճառում են նրան պատկանող դեղատանը։ Գյուղապետի եղբայրներից մյուսն էլ, ով ասֆալտի գործով է զբաղվում, գյուղի հեղեղատարի հունն է փոխել՝ պարզվում է. ջուրը ներկայումս հոսում է դեպի Լյուքս Ստեփանյանի գերեզման տանող ճանապարհի ասֆալտապատված մասով։
Էս ո՞ւր ենք հասել, ժողովո՛ւրդ, էս ի՞նչ ա կատարվում էս երկրում, մտածե՛ք մի պահ: Բացի նրանից, որ մարդու արժանապատվությունն են ոտնահարում, հալածում, հարստահարում ու զրկում, անում այն ամենն, ինչ խելքներին փչում է, մի բան էլ մեծ հաջողությամբ կարողանում են խուսափել պատասխանատվությունից: Այս վերջինը, համաձայնե՛ք, ավելի սարսափելի է, քան խնդրի մարդկային կողմը:
Պարզ է, որ նման վարքագիծ ցուցաբերողը չի կարող փայլել մարդկային վեհ հատկանիշներով, չի կարող ոչ միայն մի ողջ համայնքի համար օրինակ ծառայել, այլև՝անգամ սեփական ընտանիքի: Ո՞ւր եք պատկան մարմիններ, ո՞ւր եք, ինչո՞ւ է այս խնդիրը բարձրաձայնում մամուլը, այլ ոչ թե դուք: Ինչո՞ւ են անարձագանք մնում գյուղապետի ու նրա հարազատների ապօրինությունները: Կամ՝ մեկը չկա՝ հարցնի՝ լա՛վ, ի՞նչ եք ուզում էդ խեղճ մարդկանցից, ձեզ ի՞նչ են արել այդ հալածվածները, որ նման անմարդկային կերպով եք վարվում նրանց հետ: Ի՞նչ է նշանակում ծայրահեղ վիճակում գտնվողից խլել իրեն հասանելիք դեղերն ու դրանք վաճառել սեփական դեղատանը, ի՞նչ է նշանակում պղծել մարդու գերեզմանը, մեկը կա՞, որ բացատրի մեզ այս ամենը:
Կամ վերցնենք դրամական օգնության գրպանման մասին հաղորդագրությունը: Հետո էլ խոսում ենք մարզերը զարգացնելու մասի՞ն. խոսում ենք երկրում սոցիալական ծրագրեր իրականացնելո՞ւց. տեսնում ենք, թե ում գրպաններն են գնում պետական բյուջեի փողերը. գյուղապետերի՝ պարզվում է: Պատկերացնո՞ւմ եք ժողովո՛ւրդ, գյուղապետերի…
Եթե գյուղապետերն են նման հաջողությամբ պարարտանում հարկատուներիս փողերով, էլ նախարարներից կամ զանազան ռանգի չինովնիկներից էլ ի՞նչ խոսենք: Բայց խոստովանե՛ք, որ ոչ բոլորը կարող էին նման դաժանություն դրսևորել, նման անմարդկային վարք ցուցաբերել մարդկանց հանդեպ, որոնք գտնվում են նման ծայրահեղ սոցիալական պայմաններում, անմարդկային է…
Հուսանք՝ մամուլի կողմից բարձրաձայնված այս խնդիրը շուտափույթ կերպով իր լուծումը կգտնի, ու կդադարեն գազանաբարո հալածանքներն այս դժբախտ ընտանիքի նկատմամբ: Կսպասենք դեպքերի հետագա զարգացմանը:
Դ. Բ.


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում