Մարդկային ողբերգությունը շահարկելն ստորություն է
Վերլուծական
Օրերս ողբերգական դեպք է գրանցվել Հայաստանի քրեակատարողական հիմնարկներից մեկում, որը լայն արձագանք է ստացել հայկական ԶԼՄ-ներում: Խոսքն «Արմավիր» քրեակատարողական հիմնարկում ինքնասպանություն գործած 21 տարեկան Անզոր Կարապետյանի մասին է: 2016 թվականի հունվարի 11-ին Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակ են դիմել 2016 թվականի հունվարի 4-ին «Արմավիր» ՔԿՀ-ում մահացած Անզոր Կարապետյանի հարազատները։
Համաձայն պաշտոնական վարկածի, որը Ա. Կարապետյանի հարազատները ոչ մի կերպ արժանահավատ չեն համարում, մահն ինքնասպանության հետևանքով է վրա հասել: Ըստ վերջիններիս՝ դեկտեմբերի 31-ին վիճաբանությունից հետո Անզոր Կարապետյանը ինքնակամ ներկայացել է քաղաքի ոստիկանություն, որտեղ նրան ձերբակալել են, իսկ հունվարի 3-ին կալանավորել՝ սպանության փորձի հատկանիշով, ու տեղափոխել «Արմավիր» քրեակատարողական հիմնարկ, որտեղ ժամեր անց նրան մահացած են գտել:
Այն, որ Ա. Կարապետյանի ընտանիքն ու հարազատները չեն ընդունում ինքնասպանության վարկածը, կարելի է հասկանալ. նրանք հարազատ են կորցրել։ Նման հոգեվիճակն ու վշտի մեջ լինելը՝ «հասկանալի» են դարձնում նրանց հապճեպ եզրակացություններն ու ունեցած կասկածները։ Սակայն, մարդկանց ողբերգության վրա դիվիդենտներ շահելը և վիշտը շահարկելը, մեղմ ասած, անմարդկային և զազրելի արարք է՝ ուղղակի ևս մեկ անգամ իշխանություններին քննադատելու համար, այս դեպքում՝ ՔԿՀ ղեկավարությանը։ Ոմանք, վրդովված տեղի ունեցածից ու շտապելով կատարվածում մեղավորներ փնտրել, նույնիսկ խոսում են քրեակատարողական հիմնարկի՝ եվրաստանդարտներին համապատասխան նորմերով կառուցված լինելու հանգամանքի մասին, ինչը ոչ մի կերպ չէր կարող կապված լինել անձի կամ անհատի ինքնասպանություն գործելու մտադրության հետ կամ դառնար կանխարգելիչ գործոն։
Աբսուրդի հասնող դատողություններ կատարող անձինք, սակայն, մոռանում են նշել, որ նման ողբերգական դեպքեր կարող են գրանցվել ամենուրեք, մանավանդ որ Ա. Կարապետյանը խնդիրներ էր ունեցել, ինչի հետևանքով ծեծկռտուքի մասնակից դարձել, ապա դանակահարել քաղաքացու։ Այստեղ մարդկային գործոնն է կարևորը, այլ ոչ թե այն վայրը, որտեղ տեղի է ունեցել դեպքը:
Հուսանք, որ այս ցավալի դեպքի հետ կապված քննությունը (ՔՕ 110-րդ հոդվածի 1-ին մասի հատկանիշներով՝ ինքնասպանության հասցնելը) կկարողանա շուտափույթ կերպով պատասխանել այն հարցերին, որոնք անհանգստացնում են մահացածի հարազատներին՝ վերջակետ դնելով զանազան շահարկումներին ու երբեմն խելահեղ թվացող վարկածներին, որոնք շրջանառվում են սույն դեպքի հետ կապված:


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում