Ինչո՞ւ ֆրանսիացի հրեաները վերջապես փոխեցին իրենց վերաբերմունքը Հայոց ցեղասպանության նկատմամբ. Haaretz
Համաշխարհային ՄամուլՏասնամյակներ շարունակ Ֆրանսիայի հրեական համայնքը հետևել է 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանության իսրայելական գծին: Երբ 2011-ին ֆրանսիացի օրենսդիրները քվեարկեցին ֆրանսիական օրենսդրությամբ ճանաչված բոլոր ցեղասպանությունների ժխտումը քրեականացնելու օգտին, Սահմանադրական դատարանը մերժեց առաջարկը՝ ասելով, որ այն խախտում է խոսքի ազատությունը: Այդ ժամանակ շատ հայեր ցնցվեցին՝ լսելով, որ հարգված հրեա հասարակական գործիչները հանդես էին եկել օրինագծի դեմ: Այս մասին գրում է իսրայելական Haaretz թերթը:
«Օրինակ, երբ դատարանը պատրաստվում էր որոշում կայացնել, արդարադատության նախկին նախարար Ռոբեր Բադինտերը ֆրանսիական Le Monde օրաթերթում գրել էր, որ ռևիզիոնիզմի արգելքը հակասահմանադրական կլիներ: «Ֆրանսիայի խորհրդարանը կարո՞ղ է դառնալ համաշխարհային պատմության դատարան»,- գրել էր հարգարժան հրեա օրենսդիր Բադինտերը: Նա պնդում էր, որ Հոլոքոստի ժխտման արգելքը իրավական հիմք ունի, քանի որ Նյուրնբերգի դատավարությունը պատերազմից հետո դատապարտել է նացիստ առաջնորդներին, սակայն 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանությունից հետո միջազգային դատավարություն չի կազմակերպվել: Փոխարենը օսմանյան իշխանությունները որոշ հանցագործների համար ռազմական տրիբունալ են անցկացրել:
Մոտավորապես 1,5 միլիոն մարդ է սպանվել իրադարձությունների ժամանակ, որը շատ գիտնականներ համարում են 20-րդ դարի առաջին ցեղասպանություն: Թուրքիան հերքում է, որ մահերը ցեղասպանություն են՝ ասելով, որ զոհերի թիվը ուռճացված է, իսկ սպանվածները քաղաքացիական պատերազմի և անկարգությունների զոհ են դարձել։ Անկարան պնդում է, որ սպանվել է մոտ 300 հազար հայ։
Այն փաստը, որ ֆրանսիացի հրեաները չաջակցեցին ցեղասպանությունը ճանաչելու հայերի ջանքերին, տասնամյակներ շարունակ զայրույթ էր առաջացնում։ Սակայն վերջին ժամանակներս նրանց պայքարը ավելի մեծ ճանաչում է ձեռք բերել հրեական համայնքում։ Ֆրանսիայի գլխավոր ռաբբի Խաիմ Կորսիան, օրինակ, միանշանակորեն համարում է, որ Հոլոքոստի ժխտումը կարգավորող օրենքները պետք է կիրառվեն նաև 1915-1917 թվականների իրադարձությունների վրա։ «Հայոց ցեղասպանությունն անհերքելի իրողություն է, այն չի կարելի ժխտել։ Ցեղասպանությունը նախապես ծրագրված ու իրականացված էր։ Հայոց ցեղասպանության և Հոլոքոստի միջև շարունակականություն կա»,- ասում է նա։
Ֆրանսիացի հրեա պատմաբան Մարկ Կնոբելը կարծում է, որ հրեաների դիրքորոշումը կապված էր Թուրքիայի հետ Իսրայելի դաշինքի հետ, Իսրայելի հետ կապված որոշ կառույցներ չէին ցանկանում առաջ մղել այդ հարցը և խանգարել Իսրայելի շահերին, սակայն այժմ Իսրայելը պետք է ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունը։ «Հրեա և ոչ հրեա պատմաբանները գրեթե միակարծիք են Հայոց ցեղասպանության հարցում: Ոչ մի հրեա գործիչ չբողոքեց, երբ Ֆրանսիայի խորհրդարանը ճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը։ Հրեաները միշտ համերաշխություն են հայտնել հայերին և նրանց պայքարին ընդդեմ ցեղասպանության ժխտման»,- հավելում է նա։
Մինչդեռ Ֆրանսիայի փողոցները դեռ սնվում են ատելությամբ և բռնությամբ: Օրինակ՝ Ֆրանսիայում ապաստանած Հայոց ցեղասպանությունը վերապրածների ժառանգները վերջին տարիներին բախվել են նոր սպառնալիքների։ 2020 թվականին նրանց սպառնում էր թուրքամետ ազգայնականների խումբը, որոնք իրենց անվանում են «Գորշ գայլեր»։ Թեև կազմակերպությունը դրանից հետո լուծարվել է, սպառնալիքը մնում է իրական»,- գրում է կայքը: