«Մա՛մ ջան, չմտածես, գալու եմ ու կյանքդ փոխեմ, ամեն ինչ լավ է լինելու». տանկիստ Հակոբ Մանթաշյանն անմահացել է հոկտեմբերի 16-ին՝ մարտնչելով Ջրականում․ «Փաստ»
Հայկական Մամուլ«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
«Մանկության տարիներից սկսած՝ Հակոբս չարաճճի երեխա չի եղել: Խելացի էր, հասկացող, ծնողներին հարգող ու անսահման սիրող»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է տիկին Նաիրան՝ Հակոբի մայրիկը:
Նշում է՝ երբ որդին սկսեց դպրոց հաճախել, իր մոտ առողջական հարց առաջացավ: «Նա այնքան խելացի ու կազմակերպված երեխա էր, ամեն ինչ անում էր, որ ինձ լավ զգամ, տանը հանկարծ որևէ թերի բան չլինի, որ դա տեսնեմ ու նեղսրտեմ: Քույրիկի հետ ամեն ինչի մասին հոգ էին տանում, տունը կարգ ու կանոնի մեջ պահում»: Տիկին Նաիրան նշում է՝ որդին հարգված և սիրված էր բոլորի կողմից՝ թե՛ հարազատների, թե՛ շրջապատի, թե՛ դպրոցում ուսուցչական անձնակազմի կողմից: «Իր մասին գրված գրքերում ուսուցիչներից յուրաքանչյուրն իր կարծիքն է գրել: Այնպես չէ, որ իմ երեխան է, գովում եմ: Ինչպիսին առօրյա կյանքում էր, այնպես էլ իրեն դրսևորեց ծառայության ժամանակ՝ մինչև իր կյանքի վերջին օրը մնաց խիզախ ու հավատարիմ իր ընկերներին: Արդարության կողմնակից էր, չէր սիրում մարդկանց նեղացնել, եթե ինչ-որ հարց լիներ, պետք է ամեն ինչ ճշտեր, հասկանար, զրուցեր մարդու հետ: Աստվածատուր երեխա էր, դրա համար էլ երևի Աստված իր մոտ տարավ»:
Հակոբը ծնունդով Գեղարքունիքի մարզի Վերին Գետաշեն գյուղից է, որտեղ էլ անցել է նրա մանկությունն ու պատանեկությունը: Մայրիկի խոսքով, որդին դպրոցում լավ է սովորել: «Չկար առարկա, որից թույլ լիներ: Բացարձակ գերազանցիկ է եղել: Ամենից շատ սիրում էր Մաթեմատիկա և Հայոց պատմություն առարկաները»: Հակոբը ցանկանում էր ուսումը շարունակել Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանում: «Մեկ-երկու միավորի տարբերությամբ չընդունվեց Տնտեսագիտական համալսարան, ընդունվեց Երևանի պետական համալսարան: Բայց ինքը ցանկանում էր Տնտեսագիտական համալսարանում սովորել: Ասաց՝ բանակից կգամ, ինչ քննություն անհրաժեշտ է, կհանձնեմ և իմ ուզած համալսարանում կսովորեմ: Իրեն «Ֆինանսների կառավարում» մասնագիտացումն էր հետաքրքիր»: Հակոբի երազանքները պտտվում էին կրթություն ստանալու շուրջ: Մայրիկն ասում է՝ որդին երազում էր սովորելու, բանկի կառավարիչ դառնալու մասին:
«Միշտ երազում էր, ցանկանում, ձգտում ավելին ունենալ, բարձունքներ նվաճել: Իսկ ինձ միշտ ասում էր. «Մա՛մ ջան, չմտածես, գալու եմ ու կյանքդ փոխեմ, ամեն ինչ լավ է լինելու»»: Հակոբը պարտադիր զինվորական ծառայության է զորակոչվել 2019 թ. հուլիսի 17-ին: Ծառայության առաջին վեց ամիսն անցել է Արմավիրի ուսումնական զորամասում, այնուհետև ծառայել է Խնձորեսկի զորամասում՝ տանկային ստորաբաժանումում: Տիկին Նաիրան ասում է՝ որդին մարտական էր տրամադրված ծառայությանը, երբեք չի խուսափել բանակից: «Բանակից, ծառայությունից ազատվելու մասին ցանկացած խոսակցություն իրեն զայրացնում էր՝ ես պետք է ծառայեմ, տղեն պիտի ծառայի: Շատ գոհ էր ծառայությունից: Ծառայում էր մեծ սիրով, ոգևորությամբ էր պատմում ամեն մանրուքի մասին: Հարգված էր նաև իր հրամանատարական կազմի և ընկերների կողմից»: Ծառայության ժամանակ Հակոբը պարգևատրվել է «Քաջարի մարտիկ», «Հայոց բանակի գերազանցիկ», «ՀՀ ԶՈՒ լավագույն զինվոր-մարզիկ» կրծքանշաններով: Տանկիստ Հակոբ Մանթաշյանը 2020 թ. սեպտեմբերին մեկնում է Ռուսաստանի Դաշնություն՝ մասնակցելու «Կովկաս-2020» զորավարժություններին:
Դրանք անցկացվում են սեպտեմբերի 21-26-ը։ Տղաները կարողանում են ցուցադրել իրենց կարողություններն ու հմտությունները զորավարժության ժամանակ պայմանական թշնամու դեմ, պարգևատրվում պատվոգրերով: Եվ ո՞վ կարող էր ենթադրել, որ օրեր անց պետք է սկսեն իրենց պայքարն իրական թշնամու դեմ: «Վերադառնալով զորավարժություններից՝ անմիջապես օդանավակայանից տղաները ճանապարհ են ընկնում Արցախ: Մարտերի մեջ են ներգրավվում Ջրականում: Նրանք մարտնչել են մեծաքանակ զորքի դեմ: Հակոբը տանկի իր անձնակազմով կարողացել է ջախջախել հակառակորդին, թեժ մարտերի ժամանակ ոչնչացրել թշնամու մեծաքանակ զրահատեխնիկա և կենդանի ուժ»: Հակոբը զոհվում է ԱԹՍ հարվածից հոկտեմբերի 16-ին՝ տանկի ողջ անձնակազմի հետ միասին Ջրականից հետ դառնալիս՝ Իշխանաձորի հատվածում: Տասն օր անց Հակոբը տուն է «վերադառնում»: «Փակ են բերել տղայիս, նրան չեմ տեսել, խելագարվելու բան է: Մինչև հիմա իրեն սպասում եմ: Գոնե տեսած լինեի, երանի տեսած լինեի, որ չապրեի այսպես ալեկոծված, փոթորկի մեջ»: Ապրելու ուժի մասին: «Եթե հիմա Հակոբիս մասին հարցնեք իրեն ճանաչած որևէ մեկին, նա ձեզ կպատմի, թե ինչեր կարող էր տղաս անել մեր հայրենիքի համար: Ահա, այդպիսի երեխա ենք կորցրել: Հակոբիցս հետո, կարծես, չպայքարեմ կյանքի համար, ցանկանամ միայն մեկ բան՝ հասնել Հակոբիս ու վերջ: Բայց մյուս կողմից էլ՝ աղջիկ ունեմ, չեմ կարող նրան միայնակ թողնել: Հիմա ապրում եմ աղջկաս, թոռնիկիս համար»:
Հ. Գ. - Տանկիստ Հակոբ Մանթաշյանը ՀՀ նախագահի հրամանագրով հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական ծառայություն» մեդալով: Պարգևատրվել է ՀԿ-ների կողմից պատվոգրերով ու մեդալներով, Արմավիրի Տիգրան Մեծի անվան ռազմամարզական հատուկ վարժարանի կողմից «Տիգրան Մեծ» հուշամեդալով: Հուղարկավորված է Վերին Գետաշեն գյուղի ընտանեկան գերեզմանատանը:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ