Ուր են և ինչու են լռում Հայաստանի խոշոր գործարարներն ու պաշտոնյաները. Պարույր Հովհաննիսյան
ՎերլուծականԼՈւՐԵՐ.com-ը շարունակում է անդրադառնալ այն պաշտոնյաներին և գործարարներին, ովքեր երկար տարի զբաղեցրել են պետական և ռազմական պաշտոններ, Արցախի և Հայաստանի անունը հոլովելով բիզնես են դիզել, իսկ այսօր, երբ Արցախը գրեթե կորսված է, իսկ Հայաստանը գտնվում է լրջագույն վտանգների առջև, նրանք նախընտրում են լռել, ասես ոչինչ էլ տեղի չի ունեցել:
Այսօր կանդրադառնանք ԱԳՆ նախարարի տեղակալ Պարույր Հովհաննիսյանին, ով երկար տարիներ շարունակ բարձր դիվանագիտական պաշտոններ է զբաղեցրել` 1996-1998թթ․ ԱԳՆ միջազգային տնտեսական համագործակցության վարչության միջազգային տնտեսական կազմակերպությունների բաժին, կցորդ, 1998-2001թթ․ ՄԱԿ-ում ՀՀ մշտական ներկայացուցչություն (Նյու Յորք) երրորդ, ապա՝ երկրորդ քարտուղար, 2001-2005թթ․ ԱԳՆ միջազգային տնտեսական համագործակցության վարչության միջազգային տնտեսական կազմակերպությունների բաժնի պետ, 2005-2010թթ․ Եվրոպական միությունում ՀՀ առաքելության ղեկավարի տեղակալ, խորհրդական, 2011-2012թթ․ ՀՀ էկոնոմիկայի նախարարի՝ ԵՄ հարցերով խորհրդական, 2013-2014թթ․ ԱԳՆ Եվրոպայի վարչության երկկողմ հարաբերությունների Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայի բաժնի պետ, 2014-2016թթ․ ԱԳՆ Եվրոպայի վարչության պետ, 2016-2021թթ․ Եվրոպայի խորհրդում ՀՀ մշտական ներկայացուցիչ։
Հովհաննիսյանն այն եզակի դիվանագետներից էր, որ ժամանակին խոսում էր կարևորագույն խնդրից՝ մշակութային ժառանգության պահպանումից: Նա գտնում էր, որ հայկական մշակութային ժառանգությունը բախվում է շարունակական ոչնչացման, պղծման և յուրացման Լեռնային Ղարաբաղում և շրջակա տարածքներում, որոնք 2020 թվականի պատերազմից հետո անցել են Ադրբեջանի վերահսկողության տակ։ Տարածաշրջանում Հայաստանի քաղաքակրթական ներկայությունը ջնջելու իր անողոք արշավի միջոցով Ադրբեջանը ձգտում է ժխտել այդ ժառանգության բուն էությունը:
Լեռնային Ղարաբաղի հայերը կարող էին «իդեալական աշխարհում» ապրել Ադրբեջանի իշխանության ներքո, սակայն պատմական փորձի պատճառով դա դժվար է պատկերացնել։ Արցախի դեմ Ադրբեջանի ագրեսիայից 24 ժամ անց Reuters-ին տված հարցազրույցում Հովհաննիսյանը հենց նման միտք էր հայտնել: Ամիսներ առաջ Հովհաննիսյանը գտնում էր, որ Ադրբեջանի կողմից Լաչինի միջանցքի ապօրինի արգելափակումը, ոստիկանության ծառայողների սպանությունը, հրադադարի ռեժիմի պարբերական խախտումները, ինչպես նաև քաղաքացիական բնակչության ահաբեկումը հրամայական են դարձնում Լեռնային Ղարաբաղ ու Լաչինի միջանցք միջազգային փաստահավաք առաքելության գործուղումը: Նույն Հովհաննիսյանը ժամանակին մեծ պատրաստակամությամբ և պաթոսով մասնակցում էր Ֆրանսիայի Ստրասբուրգ քաղաքի Օբետի դղյակի Մեծ Սրահում կազմակերպված և Արցախի Հանրապետության անկախության 30-ամյակին նվիրված «Արցախ, թաքնված գանձ» լուսանկարների ցուցահանդեսի բացման արարողությունը:
Սակայն, այսօր, երբ գործող քաղաքական թիմի կողմից վարած ապաշնորհ քաղաքականության արդյունքում Արցախը փաստացի կորսված է, անշուշտ, հարց է առաջանում՝ իսկ այսքան տապալումներից հետո երկար տարիներ իրեն Հայաստանին և Հայաստանի շահերի պաշտպանելուն միտված դիվանագիտական գործունեությանը նվիրած Հովհաննիսյանը ոչինչ չունի ասելո՞ւ որպես փորձառու դիվանագետ և մարդ, ով, ըստ էության, երկար տարիներ աշխատել է պաշտպանելու Հայաստանի և Արցախի շահերը:
Շարունակելի...