Փաշինյանն ու թիմակիցները «ջրել» են հանրությանը խոստացած մեգա նախագծերը
ՎերլուծականՆիկոլ Փաշինյանը և թիմակիցները հեղափոխությունից հետո մեկը մյուսի հետևից մեգա նախագծերի անոնս էին անում և տպավորություն էր, որ Հայաստանը դառնալու է մի մեծ շինհրապարակ, ժողովուրդն էլ ի վերջո կունենա բաղձալի նոր աշխատատեղերը: Սակայն, հեղափոխությունից չորս տարի անց կարող ենք ամփոփել և եզրակացնել, որ Փաշինյանի և մյուս ՔՊ-ականների կողմից հանրությանը ներկայացված նախագծերից գրեթե ոչ մեկը այդպես էլ կյանքի չկոչվեց:
Դիցուք՝ դեռևս Ռոմանոս Պետրոսյանի կառավարման ներքո գտնվող Կոտայքի մարզպետարանը խրոխոտ ու ինքնավստահ կերպով հայտարարեց․ «Կոտայքի մարզում վերելակների արտադրություն կհիմնվի»։ Անցել է ավելի քան երկու տարի, բայց այս «գրանդիոզ» նախաձեռնությունից որեւէ ձայն-ծպտուն չկա։ Սա էլ, ինչպես Փաշինյանի կառավարության բազմաթիվ այլ խոստում-հայտարարություններ, մնաց թղթի վրա՝ որպես ժամանակից շուտ ոգեւորության, առուն չթռած՝ հոպ ասելու հերթական օրինակ։ Վերելակների գործարանը պետք է կառուցեին չինացիները Չարենցավանում։ Դրա համար նրանք այցելեցին Չարենցավան, տարածք ընտրեցին ու անհետացան։
ՀՀ քաղաքացին Փաշինյանից ակնկալում է պարզաբանում, թե ինչ եղավ նույն Արմավիրի Մերձավան համայնքի կենցաղային տեխնիկայի գործարանի հետ, որի բացմանը մասնակցեց 2018-ի դեկտեմբերին: Ի՞նչ եղավ 4,5 միլիոն ներդրման եւ ութսուն աշխատատեղի եւ 126 հազար միավոր տեխնիկայի հետ, որը պետք է արտադրվեր ընդամենը մեկ տարում: Իսկապես, ո՞ւր են հայկական հեռուստացույցները, որ բյուջեն լցնելու համար Փաշինյանը հույսը դրել է գյուղացու սիգարետի եւ օղու վրա։
Հայաստանում 10-15 միլիարդ դոլարի ներդրում պետք է արվեր այսպես կոչված` խելացի քաղաքների կառուցման համար։ Այս հարցը գտնվում էր այն ժամանակվա ԲՏԱ նախարար Հակոբ Արշակյանի կուռացիայի ներքո, սակայն, որ աստղաբաշխական ներդրումներին ականատես եղանք, ոչ առավել ևս այս կայսերական ծրագրի իրականացմանը։
Գյումրիում ճոպանուղի կառուցելու ֆանտաստիկ թվացող և լուրջ ներդրումներ պահանջող ծրագիրը ևս կյանքի չկոչվեց։ Այդ ընթացքում Շիրակի մարզպետի պաշտոնը զբաղեցնում էր Հովհաննես Հարությունյանը։
Արարատի նախկին մարզպետ Գարիկ Սարգսյանի խոսքով՝ 2020թ-ին մարզում պետք է իրականացվեին մի շարք ծրագրեր՝ ուղղված բիզնեսի, առողջապահության, կրթության ոլորտներին: Այն ժամանակվա մարզպետը նշել էր, որ գործարարի կողմից Երևան-Մխչյան ավտոճանապարհի վրա նախատեսվում է կառուցել 11 հեկտար մակերեսով գյուղմթերքի մանրամեծածախ շուկա, որի կառուցման համար կներդրվի $4.5 մլն: Թե ինչ եղավ հետո` անչափ հուզիչ էր...
Ինչպես տեսնում ենք՝ իշխանությունների, մեղմ ասած, փնթի մանիպուլյացիաները շատ արագ ջրի երես են դուրս եկել, իսկ հպարտ քաղաքացիների՝ իրենց խաբված զգալու առիթները կրկնակի անգամ ավելացել են: Ի վերջո, տալով խոստումներ, որոնք հետո պետք է գրվեին սառույցին, ՔՊ-ականները առաջին հերթին չարաշահել են իրենց քվե տված քաղաքացիների վստահությունը և չեն արդարացրել այն:
Էկոնոմիկայի նախարար Վահան Քերոբյանը նույնպես աչքի է ընկնում էքստրավագանտ խոստումներով։ Դրանցից մեկը Գյումրիում նյույորքցի Թոդդ Ֆաբաքերի ներդրմամբ՝ «Դիստրիկտ» էկո թաղամաս կառուցելու, մյուսը՝ «չոր նավահանգիստ» կամ արդյունաբերական պարկ հիմնելու մասին էր, որի հեղինակը ՀՀ կառավարությունն է։ Ի դեպ, գյումրեցիները տևական ժամանակ է՝ լսում են Վահան Քերոբյանի այս ծրագրի մասին, երբեմն ժպտում, ինչպես ժպտում էին ու հումոր անում Գյումրիում թռչող տրամվայի (Սքայ Գյումրի) ծրագիրը քննարկելիս։
Երևանի նախկին քաղաքապետ Հայկ Մարությանը պաշտոնավարման ողջ ընթացքում խոստանում էր աղբի վերամշակման գործարան կառուցել։ Իհարկե, չկառուցեց, սակայն այժմ էլ այդ նույն ծրագիրը ցանկանում է իրականացնել գործող քաղաքապետ Հրաչյա Սարգսյանը։ Թերևս, նա էլ չհասցնի, քանի որ ինչպես հասկանում ենք` Սարգսյանը երկար չի ղեկավարելու մայրաքաղաքը։