«Պատերազմ» հանուն իշխանության. Ռոմանոս Պետրոսյանի և Ահարոն Սահակյանի հարաբերությունները լարվել են
ՎերլուծականՎերջին շրջանում լարվել են Կոտայքի մարզպետ Ահարոն Սահակյանի եւ ՊՎԾ պետ Ռոմանոս Պետրոսյանի հարաբերությունները: Ռոմանոս Պետրոսյանը մարզպետ աշխատած ժամանակահատվածում մարզպետարանի ենթակայության տակ գտնվող հիմնարկ ձեռնարկություններում աշխատանքի էր տեղավորել իր բարեկամներին, ընկերներին, հեղափոխության ժամանակ իրենց հետ քայլածներին: Լարվածությունն այնպես է սրվել, որ մարզպետը որոշել է ազատվել Ռոմանոսի կադրերից, գուցե՝ հակառակը․ սկսել է ազատել Պետրոսյանի կադրերին, դրա համար են հարաբերությունները սրվել։ Ինչեւէ՝ սկսել է հենց Կոտայք ՋՕԸ-ից:
Ինքը՝ Ահարոն Սահակյանը, ի դեպ, ոչ հերքել, ոչ հաստատել է այս տեղեկությունները, միևնույն ժամանակ հայտարարելով, որ առանց անուններ տալու ուղղակի ուղիղ ասում է՝ ինքը ընդհանրապես ծանոթ, բարեկամ, ընկեր այդ սկզբունքներով երբեւիցէ չի աշխատել, և չի էլ աշխատելու: Իսկ թե նախկինում ով, ինչ է արել՝ չի ուզում խոսել այդ մասին: Բնականաբար, եթե նմանատիպ իրավիճակ եղել է ուրիշների աշխատանքի հետեւանքով՝ միանշանակ իր ժամանակ շտկվելու են դրանք, թե ով, ում, որտեղ է նշանակել ու ճիշտ է նշանակել, թե չի նշանակել, Սահակյանը դա չի ցանկանում քննարկել: Ըստ էության, Սահակյանը չի հերքում, որ Պետրոսյանի կառավարման տարիներին նման երևույթներ եղել են:
Հարաբերությունները այնքան են լարվել, որ ըստ մամուլում տեղ գտած տեղեկությունների , մարզպետի կադրային քաղաքականությունը, հատկապես ՋԸՕ-րը և դպրոցները «ապառոմանոսացնելու» մղումները Ռոմանոս Պետրոսյանին այնքան է զայրացրել, որ նույնիսկ վիճաբանություններ են տեղի ունեցել։
Ինչպես երևում է, Ռոմանոս Պետրոսյանը անգամ ՊՎԾ-ում չի ցանկանում հրաժարվել Կոտայքի մարզի հանդեպ ունեցած իր նկրտումներից և ամեն գնով փորձում է պահպանել իր ազդեցության լծակները մարզում: Ըստ էության, այստեղ գործ ունեք մի իրավիճակի հետ, երբ վերահսկողական գործառույթ իրականացնող կառույցի ղեկավարը քաղաքական շահեր ունի այն կառույցներից մեկում, որի նկատմամբ ինքը վերահսկողական գործառույթներ է իրականացնում, ինչը, իհարկե, նոնսենս է: Մյուս կողմից, վերջին շրջանում ավելի ու ավելի հաճախակի են դառնում ՔՊ-ականների միջև լոկալ պատերազմները հանուն իշխանության և ազդեցության լծակների, այս դեպքերում նրանք մոռանում են այդքան գովերգած հեղափոխական սոլիդարության և թիմային ոգու մասին...