ՀՀ իշխանությունները, հավանաբար, պայմանավորվածություններ ունեն, որ չեն բարձրաձայնել, հիմա նեղն են ընկել. Քեռյան

Արցախում տեղի ունեցած վերջին ռազմական գործողությունների մասին խոսելիս՝ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը կառավարության այսօրվա նիստում պատասխանատվության սլաքն, ըստ էության, ուղղեց դեպի ԼՂ-ում ռուս խաղաղապահ զորախմբի, ինչպես նաև՝ Բաքվի ուղղությամբ: Ռուսական խաղաղապահ առաքելության մանդատը պետք է օժտվի ավելի բարձր՝ միջազգային մանդատով, իսկ ադրբեջանցի զինվորականները պետք է հարգեն Ալևի որոշումը - սա՛ էր Փաշինյանի՝ առաջին հայացքից ոչ երկիմաստ, բայց իրականում՝ տարընթերցվող ուղերձը:

«ՀՀ իշխանությունների, վարչապետի նման վարքագիծը, հավանաբար, պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ չասեմ գաղտնի, բայց Հայաստան-Ռուսաստան, Ռուսաստան-Ադրբեջան մակարդակներում եղել են բանավոր պայմանավորվածություններ և դրանց մասին պաշտոնական Երևանը չի բարձրաձայնել: Եվ հիմա, ըստ երևույթին, ՀՀ իշխանությունները նեղն են ընկել, քանի որ չկա գրավոր պայմանավորվածություն, իսկ Ադրբեջանն ամեն գնով փորձում է առաջ տանել իր շահերը»,-անդրադառնալով թեմային՝ ԼՈՒՐԵՐ.com-ի հետ զրույցում նշեց ք.գ.դ Գարիկ Քեռյանը:

Քաղաքագետի պնդմամբ, Բաքվի հիմնական պահանջներից մեկը վերաբերում է ԼՂ-ից ՀՀ զորքերի դուրս բերմանը, ինչի մասին, ըստ նրա, հստակ ձևակերպում-պահանջ չկա 2020 թ. նոյեմբերի 9-ի փաստաթղթում:

Ինչ վերաբերում է Իրանի ակտիվացմանը, մասնավորապես՝ թուրք-ադրբեջանական տանդեմի նկատմամբ Թեհրանի դիրքորոշման կոշտացմանը հայ-ադրբեջանական ընթացիկ զարգացումների համապատկերում, Քեռյանը նշեց.

«Իրանի հոգևոր առաջնորդի վերջին հայտարարությունը հայ-իրանական սահմանի վերաբերյալ (Այաթոլա Խամենեին Էրդողանի հետ հանդիպմանը հայտարարել էր, որ թույլ չեն տա հայ-իրանական դարավոր սահմանի փակման որևէ դավադիր փորձ - խմբ.) իրապես անակնկալ էր, եթե հաշվի առնենք, որ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ պաշտոնական Թեհրանը ողջունեց Ադրբեջանի հաղթանակը: Սա համարում եմ՝ չէր համապատասխանում Իրանի ազգային շահերին: Իսկ հիմա, կամ իրենք հասկացել են ժամանակին իրենց արած սխալը, կամ էլ, տեղեկություն ունեն, որ Հայաստանից դեպի Նախիջևան ճանապարհին կարող է լինել այնպիսի վիճակ, որ Իրանը կտրի Հայաստանից»:

Բացի այդ, մեր զրուցակցի կարծիքով, Իրանը, որպես ԵԱՏՄ-ում դիտորդի կարգավիճակ ունեցող երկիր, գիտակցում է, որ տարածաշրջանում ԵԱՏՄ անդամ է միայն Հայաստանը և մեծ ներուժ կա մեր պետության միջոցով կառույցի շրջանակում ակտիվացնել ու զարգացնել առևտրային տնտեսական կապերը:

«Ցավոք, Հայաստանն այսօր ունի գոյության խնդիր: Ռեգիոնալ խաղացող դառնալու մասին միտքն այս պահին մշուշոտ է ու ոչ իրատեսական: Պետք է ռազմաքաղաքական դաշինքների միջոցով կարողանանք ապահովել մեր անվտանգությունը, ապա փորձել զինվել, հզորանալ»,-ամփոփեց Քեռյանը:

Արա Ալոյան