Օգտագործված ասֆալտը գյուղացիներին, փողը՝ փինաչիներին
Վերլուծական
ՀՀ տրանսպորտի, կապի և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարար Վահան Մարտիրոսյանը նոյեմբերի 7-ին աշխատանքային այցով Գեղարքունիքի մարզում էր։ Նախարարի ուշադրության կենտրոնում էին մարզի ճանապարհաշինական ծրագրերը։ Ծովակ, Լճաշեն, Մաքենիս, Ախպրաձոր գյուղական համայնքները կապող համայնքային նշանակության ճանապարհը տարիներ շարունակ անանցանելի էր։ Նախարարի նախորդ այցի ընթացքում, բարձրաձայնելով խնդիրը, այս համայնքների ղեկավարները խնդրել էին լուծումներ գտնել։ Ճանապարհը ներառված չէր 2017թ. ճանապարհաշինական ծրագրերում և հիմնանորոգման հնարավորություններ չկային։ Որպես ժամանակավոր այլընտրանքային լուծում՝ որոշվեց կիրառել ճանապարհի վերականգնման ավազակոպճային եղանակը։ 11,6 կմ երկարությամբ ճանապարհահատվածը հարթեցվել է Սևանի մայրուղու հիմնանորոգման ընթացքում հանված հին ասֆալտի աղացած խառնուրդով և դարձել երթևեկելի։ Աշխատանքներն իր միջոցներով իրականացրել է «Կապավոր» շինարարական ընկերությունը։ Դժվար չէ պատկերացնել, թե հին ասֆալտի աղացած խառնուրդով կառուցված նոր ճանապարհը որքան կծառայի իր բուն նպատակին: Կրկին՝ գումար խնայելու արդյունքում բախվելու ենք մի իրավիճակի, երբ նույն գործը արվելու է երեք-չորս անգամ, ու կրկնակի թանկ է նստելու:
Ինչ-ինչ, բայց մեր անկախացումից հետո ամենալավ յուրացրած բիզնեսներից մեկը հենց ասֆալտապատումն է, և միայն դրա համար կարելի է մեր չինովնիկներին բարձր գնահատականներ տալ: Այո, ակամայից հիշում ես դեռ խորհրդային տարիներից տարածված ու գրեթե թևավոր խոսք դարձած այս խոսքը` «Ասֆալտի գործը փող ուտելու ամենալավ միջոցն է»: Ինչպես հայտնի է, ավտոճանապարհների վերանորոգումն «ատկատների» ու հավելագրումների հիմնական տեղն է, ու, կարծում ենք, բնավ էլ պատահական չէ, որ վերջին տարիներին հանրապետության նույն փողոցները, կամուրջները, ճանապարհները 1-2 տարին մեկ ասֆալտապատում են: Տվյալ և վերջին շրջանում տարածված համանման մյուս դեպքերում՝ «պատասխանատուների» հաշվարկը հավանաբար հետևյալն է` պետական համապատասխան պաշտոնյաները ձայն չեն հանի, «փող աշխատել» իմացողները «փող աշխատել» իմացողներին կհասկանան, համ էլ մեր ախպեր-տղերքն են, բնակիչներն էլ չեն բողոքի, որովհետև նրանք սովորաբար բողոքում են, երբ ճանապարհները քանդված են լինում, ավելի ճիշտ, հասկանալով, որ այս երկրում բողոքելով արդյունքի չեն հասնում, վերջին տարիներին հուսահատվել, անտարբեր են դարձել ու նույնիսկ դրա համար չեն բողոքում: Իսկ քիչ թե շատ, անգամ նախորդ ճանապարհից քերված ավազի խառնուրդով սարքած ճանապարհը՝ չեղածից էլ լավ է: Ասֆալտապատման համար բնակիչներից այդ ո՞վ է մինչ այժմ բողոքել, որ հիմա բողոքի: Այսինքն` գրեթե իդեալական պայմաններ են ասֆալտապատման գործում վարվելու այնպես, ինչպես ցանկանում են:
Ստելլա Խաչատրյան


















































Ամենադիտված
Ադրբեջանից ներմուծված բենզինը պետք է մնա բենզալցակայաններում, չպետք է օգտվեն դրանից (տեսանյութ)