Երբ «ինքնամոռաց» լծվում ես այն «սուրբ» գործին, որն արգելել էիր ենթականերիդ. Հրաչյա Սարգսյան
ՎերլուծականԵրևանի նորաթուխ քաղաքապետ Հրաչյա Սարգսյանը մայրաքաղաքի բոլոր հիմնախնդիները բարեհաջող կերպով «լուծելուց» հետո լծվել է անչափ կարևոր գործի, այն է` սեփական անձի անխնա PR-ին։
Սարգսյանը, ով մշտապես իր ենթականերից պահանջում է դուրս գալ սոցիալական ցանցերից, աշխատել և արդյունք ցույց տալ` ինքն է որոշել «գրավել» Ֆեյսբուքի հայկական տիրույթը։ Ստացվում է` քաղաքապետին կարելի է այն, ինչն իր իսկ կողմից արգելվում է քաղաքապետարանի շարքային աշխատակիցներին, իսկ սա ակնհայտորեն խոսում է ազնվության պակասի մասին։
Բանն այն է, որ քաղաքապետը գովազդի տակ է դրել իր պաշտոնական էջը և բոլորին կոչ է անում դրան միանալ։ Ընդ որում, կամ գովազդն է սխալ թիրախավորվել, կամ էլ օգտատերերը չեն շտապում ինքնամոռաց սեղմել հետևելու կոճակը։ Հետևորդների քանակը դեռևս բավական քիչ է Հայաստանի թիվ մեկ քաղաքի ղեկավարի համար։ Գաղտնիք չէ, որ հետևորդ ավելացնելու ամենակարճ ուղին դա զբաղեցրած պաշտոնում արդյունք ցույց տալն է. մի բան, ինչը Սարգսյանի մոտ դեռևս չի ստացվում։ Բացի այդ հարկ է նշել, որ նման «խորամանկությունների» դիմում են քիչ ճանաչում ունեցող քաղաքական գործիչները, մինչդեռ զավեշտալի է, որ գովազդի «հույսին» է մնացել Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաքի ղեկավարը, ում, ըստ տրամաբանության, պետք է որ ճանաչեին բոլոր քաղաքացիները։ Եվ, ի վերջո, եթե Հրաչյա Սարգսյանը ցանկանում է ի ցույց դնել իր կատարած աշխատանքը, ապա այդ նպատակով կարող էր օգտագործել քաղաքապետարանի պաշտոնական կայքէջը, իսկ տվյալ դեպքում տպավորություն է, որ գործ ունենք պարզ ինքնափիառի հետ։
Թերևս Սարգսյանի ականջին էին հասել ամիսներ առաջ քաղաքացիների զարմացած գրառումները, երբ վերջիններս միմյանց հարց էին ուղղում, թե ով է Հրաչյա Սարգսյանը և որ արժանիքների համար է նա նշանակվել այդ բարձր պաշտոնին։ Սարգսյանն էլ որոշել է ուղղել «անարդարությունը» և ֆեյսբուքյան գործիքակազմի օգնությամբ պոպուլյարիզացնել յուր անձը։ Թերևս քաղաքապետին հանգիստ չի տալիս իր առավել ճանաչված թիմակիցների «փառքը», դե իսկ վիրտուալ տիրույթում աշխատանքի իմիտացիա անելը, ինչ խոսք, ավելի հեշտ է, քան ռեալ կյանքում։