Չնայած այն հանգամանքին, որ 2018 թվականին հեղափոխական հարթակից Նիկոլ Փաշինյանի կողմից տրվել էր հավաստիացում ՝ թափանցիկ աշխատելու մասին, հեղափոխությունից չորս տարի անց ակնհայտ է դառնում, որ մի շարք պաշտոնյաներ հանրությունից ամեն դեպքում շարունակում են գաղտնիքներ ունենալ: Այդ գաղտնիքները հատկապես վերաբերվում են տվյալ պաշտոնյաների գույքի և եկամուտների հայտարարագրերին: Մինչդեռ Նիկոլ Փաշինյանը պնդում էր, որ այն պաշտոնյաները, ովքեր կթաքցնեն իրենց ունեցվածքը, մեկ օր ավել չեն մնա զբաղեցրած պաշտոնում: Ժամանակը ցույց տվեց, որ մնում են:
Դիցուք՝ 8-րդ գումարման Ազգային ժողովի պատգամավոր Դավիթ Դանիելյանը մեկ տարուց ավելի է՝ Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովին չի ներկայացնում դեռ 2021 թվականի հունվարի 27-ին Պետական վերահսկողական ծառայության ղեկավարի օգնականի պաշտոնը ստանձնելու օրվա դրությամբ իր գույքի ու եկամուտների հայտարարագիրը:
Լրատվամիջոցների փոխանցմամբ` այս տարվա հունվարի 12-ի դրությամբ մի շարք պատգամավորների անվանական էջերում բացակայում էին որոշ հայտարարագրեր։ Խոսքը վերաբերում է «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավորներ Դավիթ Դանիելյանին, Վիգեն Խաչատրյանին, Գուրգեն Մելքոնյանին, Մերի Գալստյանին, Հակոբ Ասլանյանին, Կարեն Համբարձումյանին: Դրանք այնուհետև հայտնվել են հանձնաժողովի կայքում:
Այս պահի դրությամբ 2021 թվականի գույքի և եկամուտների հայտարարագիր չի ներկայացրել նաև պատգամավոր Անուշ Բեղլոյանը, Արման Եղոյանը, Արուսյակ Ջուլհակյանը, Արմեն Խաչատրյանը, Էդուարդ Աղաջանյանը, Էմմա Պալյանը, Հովիկ Աղազարյանը:
Գործադիրի անդամները նույնպես աչքի չեն ընկնում օրենքի պահանջների հանդեպ հարգալից վերաբերմունքով: Էկոնոմիկայի նախարար Արման Խոջոյանը չի ներկայացրել 2021 թվականի պաշտոնական հայտարարագիրը: Նրանից հետ չի մնացել առողջապահության նախարար Անահիտ Ավանեսյանը, նա նույնպես չի ներկայացրել 2021 թվականի գույքի և եկամուտների հայտարարագիրը: Նույնը կարելի է ասել նրա տեղակալ Լենա Նունուշյանի մասին:
Լոռու մարզպետ Արամ Խաչատրյանը չի ներկայացրել ոչ 2020, ոչ էլ 2021 թվականի գույքի և եկամուտի հայտարարագրերը: Վայոց Ձորի մարզպետ Արարատ Գրիգորյանը չի ներկայացրել 2021 թվականի հայտարարագիրը:
Այսինքն՝ իշխանությունները մի կողմից պահանջում են, որ Հայաստանում ներդրվի համատարած հայտարարագրման ինստիտուտը, այսինքն՝ հայտարարագիր ներկայացնեն նաև մի կերպ ծայրը ծայրին հասցնող հպարտ քաղաքացիները՝ իրենց 150 հազար ամսական աշխատավարձով, կամ խոպանից տուն ուղարկված չնչին գումարը, իսկ իրենք, օրենքի պահանջ խախտելով, չեն էլ ցանկանում օրինակ ծառայել այդ նույն հպարտ քաղաքացիների համար: Հարց է առաջանում՝ ինչո՞ւ պաշտոնյան չպետք է հայտարարագիրի աշխատավարձը և միլիոնների հասնող պարգևատրումները, իսկ քաղաքացիներին այդ նույն պաշտոնյան, ԱԺ-ում քվեարկելով, պարտադրելու է հայտարարագրել վերջին կոպեկը:
Ամենադիտված 
Մնաս բարյավ. Րաֆֆի Հովհաննիսյան
