Աննմանները

Նոր կազմով կառավարության առաջին նիստը՝ առանց Սերժ Սարգսյանի. այս անգամ արդեն իրավիճակային առումով մթնոլորտը նիստում արտակարգ էր՝ է՛լ կարկուտի արդյունքում տուժած գյուղացիներ, է՛լ գազի նոր սակագին։ Այս ամենը քիչ չէր, «Սպայկան» էլ՝ մի կողմից։ Իհարկե, կառավարության և Տիգրան Սարգսյանի դրությունն այս պահին ծայրահեղ ծանրերից է իրավիճակային առումով, առավել ծանր, քան նախորդ տարիներին՝ հայտնի ատկատների դեպքում: Անշուշտ, այս բոլոր խնդիրներից գլխավորը հենց գազի սակագնի բարձրացումն է, որը սպառնում է դառնալ երկրի սոցիալ-տնտեսական վիճակին եկող տարիների հեռանկարում հասցվող ամենամեծ հարվածը:

Եվ այսպես, այն, որ գազի սակագինը բարձրանալու էր, անխուսափելի իրականություն էր, իսկ այն խաղերը, որոնք տալիս էին իշխանությունները, ընդամենը իմիտացիա էր, թոզ, որը փչում էին հասարակության ու ժողովրդի աչքերին, և որը պետք է որ նստեր վաղ թե ուշ, իսկ այդ վաղ թե ուշն էլ հենց նախագահական և Երևանի ավագանու ընտրություններն էին, որից հետո իշխանական մուխլյոժները կամաց-կամաց ջրի երես են դուրս գալիս: Մասնավորապես՝ կառավարության այսօրվա նիստում պարզվեց, որ կառավարությունը 30%-ով սուբսիդավորելու է գազի սակագինը, այո, այստեղ են ասում՝ տարածաշրջանի մասշտաբով կառավարություն ունենք, աշխարհը չունի, այսչափ մեծահոգություն կառավարության կողմից հասարակությանը՝ ուղղակի վերմարդկային է: Հետո էլ բողոքում ու բողոքում են կառավարությունից ու այսուհետ հրեշտակ-փրկչի քողով վարչապետ Տիգրան Սարգսյանից, իրականում մարդիկ անում են ամեն հնարավորը ժողովրդին մաքսիմալ քիչ անհարմարություն պատճառելու համար:

Սակայն այս պարագայում հետաքրքրականն այն սինխրոնությունն է Կառավարության և «ՀայՌուսգազարդի» գործողություններում, որով իրականացվում է այս կործանարար երևույթը:

Այսինքն՝ նախ ռեժիմը բարեհաջող ավարտում է ընտրական բոլոր գործընթացները, այնուհետև ձևավորում նոր կառավարություն, որից հետո կայանում է կառավարության խորհդանշական առաջին նիստը, բացումն էլ, դե իհարկե, Սերժ Սարգսյանն է անում ու հայտարարում, որ ստեղծվել են բարենպաստ պայմաններ կառավարության աշխատանքի համար, և այս ամենից անմիջապես հետո բարենպաստ պայմանները իրենց սպասեցնել չեն տալիս. ամենաանմեղ պատահականությամբ ռուսական կողմը որոշում է բարձրացնել գազի սակագինը, որին ի պատասխան՝ մեր նորաթուխ կառավարությունը, ելնելով Հայաստանում քաղաքացու սոցիալական ծանր վիճակից, ինքնանվիրման արդյունքում գալիս է այն եզրահանգման, որ անհրաժեշտ է 30%-ով սուբսիդավորել գազի սակագինը:

Ստացվում է, որ Հայաստանի Հանրապետությունը հերթական անգամ դառնում է անմեղ զո՞հ, իհարկե, որը բնութագրական չէ ներկայիս իշխանությունների համար, հետևաբար, նաև ընդունել զոհի դերը իշխանությունների համար՝ անընդունելի երևույթ է, եթե, իհարկե, բացառենք ընդունելու իմիտացիան իշխանությունների կատարմամբ: Ոչ, իրականում հերթական զոհը ժողովուրդն է իշխանությունների ձեռքին, որոնք մանրակրկիտ ձևով պլանավորել և իրականացնում են այն ծրագիրը, որի պտուղներն այսօր հասարակությունն է քաղում։
Իրականում, կառավարությունը հերթական անգամ ի ցույց է դնում իր ֆեյքությունը, այսինքն՝ իբր սուբսիդավորելով գազի սակագինը, կրճատում է թանկացումը, սակայն, ըստ էության, սուբսիդավորելու ոչ մի պատճառ էլ չկար, քանզի ռուսական կողմը գազի սակագինը ավել քան 30 տոկոսը չէր էլ կարող բարձրացնել գոյություն ունեցող նորմերը չխախտելու պատճառով: Այսինքն՝ բոլոր այս թվերը, որոնք ներկայացվում են կառավարության կողմից ընդամենը նկարած են և ոչ ավելին:

Հետաքրքրականը միայն այն դեմքի լրջությունն է, որով Տիգրան Սարգսյանը նման որոշում է կայացնում, և ընդանրապես, որով քննարկում է այն խնդիրները, որոնք իրականում հայտնի են իրեն: Սա ընդամենը կառավարության հերթական նո-հաուն է, որով փորձ է արվում ներկայանալ նոր որակական հատկանիշներով և նոր հարթակում, որտեղ արդեն գործող ռեժիմը ներկայանում է հրեշտակի կերպարով ու թևերով:

Այս ամենի արդյունքում՝ միայն հերթական անգամ ոտնահարվում են Հայաստանի քաղաքացու իրավունքները, ոչ ավել, ոչ պակաս այն իշխանությունների կողմից, որոնք միայն վերջերս են արժանացել Հայաստանի Հանրապետության քացաքացու վստահության քվեին: Եվ իհարկե, այս բոլոր փաստերը չեն խոստանում լավագույն հեռանկարը թե՛ իշխանության համար, թե՛ կառավարության և թե՛ Տիգրան Սարգսյանի համար: Հետևաբար, ստեղծված իրավիճակը փոխելու քայլերն իշխանությունների համար անխուսափելի գնալով իրականություն են դառնում:

Գևորգ Ավետիսյան