Կյանք կա քաղցկեղից հետո... Անի Քոչարի լավատեսական գրառումը

Առաջին լուսանկարում հիվանդանոցում հայտնվելուց շաբաթներ առաջ եմ, երկրորդում` հիվանդանոց ընկնելուց ամիսներ հետո: 
Քանի դեռ ժպտում եմ, ուժ եմ գտնում ժպտալու, ուրեմն ապրում եմ, ուրեմն կյանք կա նաև ամենադաժան ախտորոշումից հետո: Ամենադժվարը թերևս, համակերպվել այն մտքի հետ, թե քեզ ինչ փորձություն է տրված., իսկ ես ոչ մի կերպ չեմ համակերպվում, հաղթահարում եմ ինձ բաժին հասածը, սակայն հարմարվել հիվանդի կարգավիճակին, հրաժարվում եմ... 
Հ.Գ. լուսանկարը բոլոր նրանց համար, ովքեր շարունակ հետաքրքրվում են, թե ինչ տեսք ունեմ այժմ: Իսկ այդ տեսքն այնքան անկարևոր է դառնում, երբ կյանքի համար ես կռիվ տալիս...