Բացահայտվել է անսպասելի պատճառ, թե ինչու երեխաները չեն ուզում դպրոց գնալ
Գիտություն և Մշակույթ
Դպրոցական անհանգստության խնդիրը, որի դեպքում երեխան պարբերաբար հրաժարվում է դպրոց գնալ, աշխարհում ավելի ու ավելի է սրվում: ԱՄՆ-ում անցկացված Ipsos-ի նոր ազգային հարցումը, որը պատվիրվել է «Երեխաների հոգեկան առողջության հիմնադրամի» կողմից և հիմնադրվել է «Nationwide Children's Hospital»-ի կողմից, ցույց է տվել, որ ծնողների գրեթե մեկ երրորդը (30%), որոնց երեխաները անցյալ տարի բացակայել են դպրոցից վախի կամ անհանգստության պատճառով, հայտնել են, որ իրենց երեխան բացակայել է մեկ շաբաթից ավելի: Այս մասին հայտնել է «Nationwide Children»-ը:
Դպրոց բացակայած աշակերտների շրջանում 42%-ը նշել է, որ իրենց ֆիզիկապես վատ է զգացել, իսկ 20%-ը՝ չափազանց հոգնած է դասի գնալու համար: Մասնագետները ընդգծում են, որ նման ախտանիշները հաճախ կապված են ոչ թե հիվանդությունների, այլ հուզական դժվարությունների հետ:
ԱՄՆ Ազգային առողջապահական ինստիտուտների տվյալներով՝ երեխաների մինչև 28%-ը դպրոցից հրաժարվելու զգացողություն է ունենում: Ամենից հաճախ դա տեղի է ունենում 10-13 տարեկանում և ուսումնական հաստատությունները փոխելու ժամանակահատվածում: Պատճառները կարող են լինել ծաղրը, հրապարակային ելույթների վախը, ուսման դժվարությունները կամ չախտորոշված ուսման խանգարումները, որոնք ուսումնական գործընթացը դարձնում են սթրեսային:
Հոգեբանները խորհուրդ են տալիս ծնողներին ուշադիր խոսել իրենց երեխաների հետ և չաջակցել խուսափողական վարքագծին:
«Որքան շատ ենք խուսափում անհանգստություն առաջացնողից, այնքան այն ուժեղանում է։ Երբեմն ծնողը կարծում է, որ իր երեխային «հանգստի օր» է տալիս, բայց իրականում դա միայն ավելի է վատթարացնում խնդիրը», - բացատրեց մանկական հոգեբան Արիանա Հոետը։
Եթե իրավիճակը վատանում է, և երեխան մի քանի օր անընդմեջ հրաժարվում է տնից դուրս գալ, մասնագետները խորհուրդ են տալիս դիմել հոգեբանի։ Նման դեպքերում արդյունավետ մեթոդ է ճանաչողական վարքային թերապիան (ԿՎԹ), որը օգնում է նվազեցնել անհանգստությունը և աստիճանաբար վերադառնալ դպրոց։
Թարգմանությունը՝ Lurer.com-ի


















































Ամենադիտված
Իմ դարի չափ տխրությունն Անին վերցրեց իր փխրուն ուսերին ու տարավ․ Նազենի Հովհաննիսյան