Իսկ ինչու՞ միայն 80-ականներինը

Կառավարություն շատ ճիշտ է արել, որ որոշել մոտ 800 ծառայողական մեքենա կրճատել, ես կասեի՝ վաղուց էր պետք, բայց ինչո՞ւ են սկսում էժան մեքենաներից, այլ ոչ թանկանոցներից, ինչպես օրինակ առողջապահության ոլորտում: Երեկ առողջապահության նախարար Արմեն Մուրադյանը հայտարարել է, թե առողջապահության նախարարության համակարգից կկրճատվի մոտ 70 ծառայողական մեքենա և դրանք կլինեն այն մեքենաները, որոնք աշխատում են նախորդ դարի 80-ական թվականներից: Այսինքն՝ կրճատում են ամենաէժան ու իրենց «դարն ապրած», կարելի է ասել՝ գրեթե «հոգեվարքի մեջ գտնվող» մեքենաները, իսկ թանկանոց մեքենաները, որոնք իսկապես ծախս են պահանջում, շարունակելու են պահել, շահագործել և դրանց վրա գումարներ վատնե՞լ:

Պարզագույն տրամաբանություն է՝ թանկանոց մեքենաների սպասարկումն էլ թանկ, պահեստամասերն էլ են շատ ավելի թանկ, գույքահարկի, տեխզննման ու մնացած նման ծախսերն էլ են անհամեմատ ավելի շատ և այդ ամենը բյուջեից է գնում: Եվ սա այն դեպքում, երբ ավտոմեքենան ընդամենը փոխադրամիջոց է, միջոց, որը տեղափոխում է մարդուն մեկ վայրից մեկ այլ վայր, և կյանքը ցույց է տալիս, որ եթե տվյալ մարդը չունի անհրաժեշտ որակներ և հեղինակություն, ապա որքան թանկանոց մեքենա էլ նստի' դրանից իր որակական հատկանիշները չեն բարձրանա, ոչ էլ հեղինակություն կառաջանա: Իրական հեղինակությունը պաշտոնյաները կարող են ձեռք բերել ազնիվ ու արդյունավետ աշխատանքով, ինչը Հայաստանում, ցավոք, առայժմ հաճախ հանդիպող երևույթ չէ:

Կարեն Վարդանյան