«Ես հոգով հայ եմ, չնայած այն բանի, որ արյունով մեկ քառորդով եմ հայ» այսօր Դմիտրի Խառատյանի ծննդյան օրն է
Գիտություն և Մշակույթ
«Ես հոգով հայ եմ, չնայած այն բանի, որ արյունով մեկ քառորդով եմ հայ. … Ես ունեմ հայկական ազգանուն, իմ հայրը` կիսով չափ հայ է»:
Դմիտրի Խառատյան
Ռուս դերասան, ՌԴ վաստակավոր արտիստ Դմիտրի Խառատյանը ծնվել է 1960 թվականի հունվարի 21-ին` ԽՍՀՄ Ուզբեկական ԽՍՀ Ալմալիկ քաղաքում։ Նրա ծնվելուց երեք տարի անց Խառատյանների ընտանիքը տեղափոխվում է Մոսկվայի մարզ` Մերձմոսկովյան շրջան։ Ավագ դասարաններում Դմիտրի Խառատյանը զբաղվում էր սպորտով, երաժշտությամբ, կիթառ է նվագում, ղեկավարում է «Արգոնավորդներ» դպրոցական անսամբլը։
Առաջին անձնագիրը ստանալու ժամանակ Դմիտրի Խառատյանը պնդեց, որ «ազգություն» սյունակում նշված լինի «հայ», չնայած այն բանին, որ նա միայն մեկ քառորդով հայ է։
Կինոյում Խառատյանը դեբյուտել է Վլադիմիր Մենշովի «Խաղարկություն» կինոնկարում։ Նա պատահական էր հայտնվել Մոսֆիլմում կայացող քասթինգին, որտեղ նրան հրավիրել էր մի ծանոթ աղջիկ, և Իգոր Գրուշկոյի գլխավոր դերի բոլոր թեկնածուներից ռեժիսորն ընտրեց հենց Խառատյանին։
1977թ. էկրաններ դուրս եկած ֆիլմը շատ ջերմորեն ընդունվեց հանդիսատեսի կողմից, Ալեքսանդր Ֆլյարկովսկու երգը «Երբ կհեռանանք դպրոցական բակից» լայն ժողովրդականություն վայելեց, իսկ Դմիտրի Խառատյանը մեծ ճանաչվածություն ձեռք բերեց ԽՍՀՄում։
Դպրոցն ավարտելուց հետո Խառատյանը մեկնեց երկրագիտական արշավի, և միայն 1978թ. ընդունվեց է Մոսկվայի Մ.Ս. Շեպկինի անվան Բարձրագույն թատերական ուսումնարան։ Ավարտելով այն` 1982 թվականին՝ Խառատյանը շարունակեց նկարահանվել կինոյում։
1983թ-ին էկրաններ դուրս եկավ «Կանաչ ֆուրգոն» ֆիլմը (1983), գլխավոր դերերում՝ Դմիտրի Խառատյանը։ Ֆիլմը մեծ հաջողություն ունեցավ։ Դմիտրի Խառատյանը կատարեց նաև ֆիլմի երգերը, որոնք հետագայում իսկական հիթեր դարձան։


















































Ամենադիտված
Ադրբեջանից ներմուծված բենզինը պետք է մնա բենզալցակայաններում, չպետք է օգտվեն դրանից (տեսանյութ)