Հայաստանի կառավարությունն ապրում է նիրվանայում՝ կարծես Հայաստանին ոչ Ադրբեջանն է սպառնում, ոչ էլ Թուրքիան. Այվազյան

Քաղաքական գիտությունների դոկտոր, պատմաբան Արմեն Այվազյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․

ԶԼՄ-ներից տեղեկանում ենք, որ Գերմանիայի զինված ուժերը Բեռլինում անցկացնում են հնգօրյա զորավարժություններ՝ քաղաքային պայմաններում մարտական գործողություններ վարելու նպատակով։ Նոյեմբերի 16-ից զորավարժություններն իրականացվում են մի շարք օբյեկտներում, այդ թվում՝ Բեռլինի մետրոպոլիտենի «Յունգֆեռնհայդե» (Jungfernheide) կայարանում, «Ռուլեբենե» ոստիկանության ուսումնավարժական կենտրոնում և Ռյուդերսդորֆում գտնվող նախկին քիմիական գործարանի տարածքում։ Գերմանական կողմը բացեիբաց հայտարարում է, որ դա պայմանավորված է Եվրոպայի անվտանգության փոփոխական միջավայրով և անհրաժեշտությամբ՝ պատրաստ լինել ցանկացած սցենարի, հատկապես մեծ քաղաքներում հնարավոր մարտական գործողությունների դեպքում։

Հասկանալի է, թե ով է, գերմանացիների ընկալմամբ, իրենց հիմնական հակառակորդը՝ Ռուսաստանը։ Ու թեև Գերմանիայի և ՌԴ-ի միջև կա մի քանի պետություն, Գերմանիայի կառավարությունն անհանգստացած է։ Նրանք նախապատրաստվում են, զորքերը մարզում, ենթակառուցվածքները հարմարեցնում՝ ելնելով ռազմական հնարավոր վտանգների գուցե թե փոքր-ինչ չափազանցված գնահատումից։

Իսկ Հայաստանի կառավարությունն ապրում է նիրվանայում՝ կարծես Հայաստանին ոչ Ադրբեջանն է սպառնում, ոչ էլ Թուրքիան։ Ըստ Փաշինյանի՝ «խաղաղություն է հաստատված»։ Ուրեմն ինչո՞ւ պետք է զորավարժություններ անցկացնել, ինչո՞ւ մեծաթիվ բանակ պահել, ինչո՞ւ ռազմահայրենասիրական գիտակցություն ձևավորել։ Խա-ղա-ղու-թյուն է, չէ՞։ Այդ տրամաբանությամբ՝ բանակն ավելորդ ճոխություն է, իսկ ազգային անվտանգության քաղաքականությունը՝ հնամաշ ժառանգություն։

Առհասարակ, Հայաստանում ազգային բանակի շունչը չի զգացվում։ Հայ զինվորականության ոգին, փորձը ու միտքը փակի տակ են դրվել, իսկ բանակի հրամանատարական վերնախավը, կարծես, ինքնաբացարկ է հայտարարել։ Բանակը լռել է։ Եվ սա շատ ավելի վտանգավոր է, քան նույնիսկ քաղաքական ընդդիմության փաստացի բացակայությունը։ Քանի որ երբ բանակն է լռում, խափանվում են նաև պետության գոյատևման վերջին մեխանիզմները։ 

Ամեն դեպքում՝ հայությունը սպասում է և կարոտ է մնացել իր բանակի ու զինվորականության օրինական խոսքին և վճռական ու փրկարար գործին։