Փաշինյանը չի ամաչում ստել, բացարձակ չի բարդույթավորվում. Միհրան Հակոբյան

Միհրան Հակոբյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է․ «14-15 տարի առաջ ԵՊՀ Ուսանողական խորհրդի աշխատասենյակում ընկերներով զրուցում էինք գրականության մասին: Խոսքի մեջ Համալսարանի բնագիտական ֆակուլտետներից մեկում կրթություն ստացող ընկերներիցս մեկին ասացի, - միայն հայ գրականությամբ չի կարելի սահմանափակվել, համաշխարհային գրականություն կարդա, ռուսական դասական գրականություն կարդա, Դոստոևսկու «Мастер и Маргарита»-ն կարդա: Ներկաներից ոչ մեկը չառարկեց...

Ընկերս երեկոյան գնում է տուն և հետաքրքիր զուգադիպությամբ սեղանին գիրք է տեսնում` М. А. Булгаков - «Мастер и Маргарита»: Հաջորդ օրն առավոտյան, երբ նախորդ օրվա խոսակցությանը ներկա ուսանողներով ԵՊՀ Կենտրոնական մասնաշենքի դիմաց զրուցում էինք, մոտեցավ ու բոլորի ուշադրությունը հրավիրող ձայնով հարցրեց, - ասում ես «Мастер и Маргарита»-ն ո՞վ ա գրել: Ներկաների մոտ կայծակնային արագությամբ տպավորություն ստեղծվեց, որ մի բան այն չէ, ինչ-որ բան հիմա «պայթելու է»: Ես էլ դեմքի զարմացած արտահայտությամբ պատասխանեցի.
- Բուլգակովը, ինչի՞ ես հարցնում որ:
- Բա երեկ ինչի՞ էիր մեզ ասում, որ Դոստոևսկին ա գրել:
- Բայց ձեր համար ի՞նչ տարբերություն, մեկ ա` չեք կարդալու:

Մի բոլ ծիծաղեցինք ու շարունակեցինք մեր զրույցը: Ընկերս էլ, իհարկե, օրեր անց Բուլգակովի «Мастер и Маргарита»-ն կարդաց ու շատ հավանեց: Ինչու՞ եմ սա պատմում: Որովհետև պողոսների վարչապետն այսօր ասել է, որ 2016-ին կամավոր մեկնել ու մասնակցել է ապրիլյան պատերազմին: Այո, այո, կամավոր, լրիվ կամավոր մայիսին մեկնել է Արցախ ու մասնակցել ապրիլյան պատերազմին: Եվ, այո, Փաշինյանն ունի մի մեծ հարաբերական «առավելություն». համատարած երեսպաշտության և մտավոր աճպարարության ժամանակներում նա չի ամաչում ստել, բացարձակապես չի բարդույթավորվում: Սուտ ու կեղծիքի տարածման այս ժանտախտն այքան է շարունակվելու, քանի դեռ կա դրա պահանջարկը, քանի դեռ ժողովուրդը չի ասել` մենք քո իմացած անգրագետ պողոսները չենք, մենք այլևս ամբոխ չենք, մեր համար կա տարբերություն, մենք արդեն կարդացել ենք, տեղյակ ենք, գիտենք, մեզ դուր չի գալիս, մի ստիր, ուղղակի մի ստիր:

Հ.Գ. Никакою силой нельзя заставить умолкнуть толпу, пока она не выдохнет все, что накопилось у нее внутри, и не смолкнет сама.
М. Булгаков, «Мастер и Маргарита»»։