Աբրահամյանի «պագրիշկեքն» ու Թորոսյանի «բելյոն»

Հովիկ Աբրահամյանը երեկ սենսացիոն բացահայտում է արել: ԱԺ նախագահը հայտարարել է, որ Հայաստանի օրենսդիր մարմնում կոռուպցիա չկա և լինել չի կարող. «Հայաստանում կոռուպցիա կա գործադիր մարմնում, դատական, բայց ոչ երբեք օրենսդիր»:

Եթե խորհրդարանի խոսնակն այսպիսի բան է ասում, ուրեմն հաստատ մի բան գիտի: Հասարակ մահկանացուներն են, որ ամենապրիմիտիվ բաներն անգամ չեն հասկանում և ամեն ինչ թարս են ներկայացնում: Օրինակ, երբ անցյալ տարի նույն Հովիկ Աբրահամյանը հրաժարական տվեց և իր հետ տարավ նաև իր պաշտոնավարման ընթացքում գնված զրահապատ հինգ անվադողերը, մարդիկ սկսեցին չարախոսել, թե «ըհը՛, պաշտոնական դիրքը չարաշահեց՝ իր համար բրոնի պագրիշկա առավ՝ հատը 1,2 մլն դրամով, հիմա էլ, երբ ԱԺ նախագահը Սամվել Նիկոյանն է, թռցրեց, տարավ»: Եվ բոլորը որակեցին, որ դա կոռուպցիա է՝ ոչ այլ ինչ: Բայց արի ու տես, որ դա բոլորովին էլ կոռուպցիա չէր, այլ ամենայն անկեղծությամբ ու բաց սրտով կատարած բարեգործություն. մեկ-մեկ կարելի է չէ՞, որ ինքդ քեզ էլ ուշադրություն դարձնես, ինքդ քեզ բարեգործություն անես, հո մենակ ուրիշներին օգնելով չէ՞:

Սակայն դա քչերին է հատուկ՝ ընտրյալներին, որոնք այն աստիճան են տոգորված բարեգործության վեհ գաղափարով, որ երբեմն անգամ շփոթության մեջ են ընկնում և ուրիշի փոխարեն օգնում իրենք իրենց: Տարիներ առաջ նման վեհ գաղափարներով էր տոգորված նաև Ազգային ժողովի նախկին խոսնակ Տիգրան Թորոսյանը: Թորոսյանի բարեգործությունը նույնիսկ նրա կնոջն էր վարակել: Այդպես, ԱԺ էքս-նախագահի կինը մի օր մտել էր սպիտակեղենի թանկարժեք խանութ և չդիմանալով գայթակղությանը՝ մի քանի միլիոնի սպիտակեղեն էր գնել, իսկ չեկը հորդորել էր ստանալ Ազգային ժողովի բյուջեից: Սա էլ հասարակ և ընտրյալներին հասկանալուց զուրկ մարդիկ որակեցին կոռուպցիա-պաշտոնական դիրքի չարաշահում և միայն հիմա, միայն շնորհիվ Ազգային ժողովի ներկայիս նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի ամեն ինչ պարզվեց և ամեն ինչ իր տեղն ընկավ:

Լուսինե Կեսոյան