ՀՀԿ հերթական ֆարսը...

Իշխող Հանրապետական կուսակցության ներսում տիրող երբեմնի համերաշխության մթնոլորտը հայտնվել է լուրջ սպառնալիքի տակ: Իսկ պատճառը իրենց իսկ կուսակցական ընկերոջ՝ Արդարադատության նախարար Դավիթ Հարությունյանի ներկայացրած օրենքի նախագծի շուրջ առկա տարաձայնություններն են: Հիշեցնենք՝ Հարությունյանը շրջանառության մեջ է դրել «Ընտանեկան բռնության կանխարգելման մասին» օրինագիծը, որն արդեն իսկ մեծ աղմուկ է հանել և արժանացել տարաբնույթ գնահատականների: ՀՀԿ ԳՄ նիստից հետո, խոսելով այս օրինագծի մասին, Էդուարդ Շարմազանովը հայտնեց իր մտավախությունները՝ կապված օրինագծում առկա մի շարք դրույթների հետ, հիմնավորելով, որ ՀՀԿ-ն պահպանողական կուսակցություն է, և օրինագծի որոշ սկզբունքներ իր համար ընդունելի չեն: Հարկավոր է շարունակել քննարկումները և նոր առաջարկություններ հնչեցնել: Շարմազանովի քննադատական էստաֆետը շարունակեց ՀՀԿ ԱԺ խմբակցության ղեկավար Գագիկ Մելիքյանը, ով վստահ է, որ օրինագիծը լուրջ փոփոխությունների կարիք ունի: Լրագրողների հարցին, թե նախագծում հատկապես ո՞ր դրույթներն են մտահոգել խմբակցության քարտուղարին, Մելիքյանը պատասպանեց, որ դրանք բավականին շատ են: «Կքննարկենք և քննարկումների ընթացքում ընդհանուր եզրակացության կգանք»,- ասաց նա: Ինչպես երևում է՝ ՀՀԿ վերնախավը շեշտը դնում է օրինագծի շուրջ քննարկումները շարունակելու անհրաժեշտության վրա, ինչն էլ հիմք է տալիս ենթադրել, որ իշխող կուսակցությունում ինչ-ինչ պատճառներով փորձում են հետաձգել այս օրինագծի մուտքը խորհրդարան և այնտեղ դրա հնարավոր ընդունումը:

Դժվար է հիշել մի դեպք, երբ ՀՀԿ-ական նախարարի ներկայացրած օրինագիծը նման քննադատության և հակազդեցության արժանացած լիներ հենց ՀՀԿ ներսում: Սակայն խնդիրն անհրաժեշտ է դիտարկել ոչ թե Հանրապետականում առկա հակասությունների, այլ շատ ավելի խորքային ասպեկտով: Ակնհայտ է, որ ՀՀԿ-ականները փորձում են հասկացնել, որ իրենք, լինելով պահպանողական՝ չէին կարող հղանալ նման օրինագիծ, դրանով իսկ ամրապնդելով հանրության մի մասի մոտ առկա կարծիքը, որ այս օրենքի նախագիծը ԵՄ դեսպան Պյոտր Սվիտալսկու նշած ԵՄ տնային աշխատանքի մի կետն է, որը Հայաստանի իշխանությունները հանձն են առել կատարել: Սակայն ՀՀԿ-ականները նաև շատ լավ գիտակցում են այն հանրային ռեզոնանսը և քննադատության սլաքները, որոնք ուղղվելու են իշխող ուժի դեմ՝ օրենքի նախագծի ընդունման պարագայում: Հանրապետականը, փաստորեն, այսօր ստիպված է միանգամից երկու խնդիր լուծել. մի կողմից՝ պահպանողական ուժի քողը հագնելով՝ հանրությանը հասկացնել, որ իրենք հայ ավանդական արժեքների կրող են և ապազգային տարրերին տուրք չեն տալու, մյուս կողմից էլ՝ խելոք աշակերտի պես կատարեն իրենց տնային աշխատանքը, քանի որ դրա կատարման գինը բավականին բարձր է թե՛ քաղաքական, թե՛ տնտեսական չափումներով:

Ինչպես երևում է՝ ՀՀԿ-ն դեռ ելք է փնտրում ստեղծված իրավիճակից, և այդ ելքը հանրային քննարկումները շարունակելն ու ժամանակ շահելն է: Բնականաբար, Հանրապետականը չի կարող օրենքի նախագիծը բերել ԱԺ և այնտեղ խարազանել մինչ ԵՄ հետ նոյեմբերին սպասվող համաձայնագրի ստորագրումը: Դա կդիտարկվի իբրև տնային աշխատանքի թերի կատարում: Հետևաբար, հանրապետականները, նման հայտարարություններով, հանրային քննարկումներին զարկ տալով՝ կհաջողեն օրենքի նախագծի քվեարկումը հետաձգել մինչև նոյեմբերի վերջ: Իսկ այնուհետև, մեծ ցանկության դեպքում կարելի է հղում անել այս ողջ ընթացքում ծավալված հանրային քննարկումների և հանրության մեծամասնության մոտ առկա բացասական վերաբերմունքին. չէ՞ որ Հայաստանը ժողովրդավարական պետություն է, որտեղ իշխանությունն ականջալուր է լինում հանային կարծիքին: Իհարկե, երբ այդ կարծիքը համընկնում է իշխանության քաղաքական շահերի հետ: Ի դեպ՝ հանրային կարծիքի մասին: Հենց այս օրերին զարմանալի կերպով իր գոյության մասին է հիշել նաև Հանրային խորհուրդը, որը բավական երկար ժամանակ պարապուրդի էր մատնված, չնայած այն հանգամանքին, որ նույն ԱԺ-ում ոչ պակաս հակասական և քննարկման արժանի օրինագծեր էին բերվել: Սակայն Հանրային խորհուրդը որոշեց քննարկել հենց այս հարցը և ի զարմանս բոլորի՝ բացասական եզրակացություն տվեց Դավիթ Հարությունյանի օրենսդրական նախաձեռնությանը: Գաղտնիք չէ, որ Հանրային խորհուրդը մեր հանրության շրջանում առավելապես ընկալվում է իբրև իշխանությունների խոսափողը, հետևաբար՝ խորհրդի բացասական եզրակացությունը ևս մեկ ակնհայտ մեսիջ է՝ օրինագիծը հանրապետականների սրտով չէ…

Ստելլա Խաչատրյան